Toplam bakislar: 1641 - Toplam yanitlar: 0 |
|
GONDEREN: Leydii on 10/02/2009 12:50:18 |
|
SAHİBİNİ ARAYAN MEKTUP
Ayrılık diye bir şey yok. Bu bizim yalanımız. Sevmek var aslında,özlemek var, beklemek var. Simdi nerdesin? Ne yapıyorsun? Güneş çoktan doğdu. Uyanmıs olmalısın .Saçlarını tararken beni, hatirladin değil mi? Öyleyse ayrı degiliz. Sadece özlemliyiz ve bekliyoruz.
Zamanı hatırlatan herseyden nefret ediyorum. Önce beklemekten. Ömur boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan. İkiside kötü, ikiside hazin tarafı yasantımızın.
Bir çocuğun önce doğmasını bekliyorlar, sonra yürümesini, konuşmasını, büyümesini...
Zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasını, insanlara saygı göstermesini, insanları sevmesini, aldanmasını, aldatmasını bekliyorlar. Ve sonra ölümü bekleniyor insanoğlunun.
Ya o? Ya o? İnsanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat, cocuklarindan saygı ve bir parça huzur bekliyor, saadet bekliyor yaşamaktan. Zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artık. Aradıklarının çoğunu bulamamış, beklediklerinin çoğu gelmemiş bir insan olarak göçüp gidiyor bu dünyadan. İşte yaşamak maceramız bu.
Yasarken beklemek, beklerken yaşamak ve yasayıp beklerken ölmek!
Özleme bir diyecegim yok. O kömür kırıntıları arasında parlayan bir cam parcası. O nefes alışı sevgimizin, kavuşmalarımızın anlamı. O tek güzel yönü bekleyişlerimizin.
İnsanligimiz özleyislerimizle alımlı, yasantımız özlemlerle güzel. Özlemin buruk bir tadı var, hele seni özlemenin. Bir kokusu var bütün çiçeklere değişmem. Bir ışıgı var, bir rengi var seni özlemenin anlatılmaz.
Verdigin butun acılara dayanıyorsam; seni özlediğim içindir. Beklemenin korkunç zehiri öldürmüyorsa beni; seni özlediğim içindir. Yaşıyorsam; içimde umut varsa,yine seni özlediğim içindir.
Seni bunca özlemesem ; bunca sevemezdim ki!
|
|
|