A
İki soluk, biri yaşam ve biri ölüm
Üçüncüsü yalan bir çehre,
Yarına gömülüşüm.
Açan bir çiçeğin içtenliğiyle. Yağan yağmurun saf ve berraklığıyla,
adını yazmak için kurulan harflerin en cüretkar yanıyla, adamlığımla
sevdim seni.
Vâdedilmiş hüzünlerimin sebebi, elleri gül kokulum, ey benim bahtsız
sevgilim. Bilirmisin ufka dalıp giden gözlerimin gökyüzünün kızıla
çalan yangınında seni aradığını.?
Hayallerimin bitmek bilmez kararlılığı arasında tüm yolların yeniden
sana çıktığını.?
Buz tuttu hülyalarım parlak bir yıldızın boynunda
Ay geceye küskün ve ben hayata, bu kimin umrunda
Bir ses ver uzaktanda olsa
Gelirim sana, tüm gözyalarımı bağlayıp ardıma
Aç penreni, güneş yedi zıngıt rengiyle gözbebeklerini kıskanmakta. Ve
açmakta ayazda yeşilin mavisi ki ben çiçek yüzüne kurban deli bir can,
nerdesin?
Ey benim bahtsız sevgilim...
Yaşamanın adını sevdim beni sevdiğini bildiğimde,Ve hissettiğimde
sevgini, aşk ı sevdim; seni sevince. Bir kuru ekmeği bölüştüğümüz
acziyetin anne yürekli merhametini sevdim.
Bir papatyayı sevdim , birde gelinliği ve ardından toprağı sevdim
canım, zindan olunası yürek burçlarını bir bir avuçlarına yıkan bu
kudretli arzunun adını sevdim.Ben sende, senin beni sevişindeki
sevginin sevmeye sonsuz bir sevda katan sevişini sevdim...
Her aşk sonsuz bir kudrettir yürekte
Yürek sonsuz bir saygının emaresi gerçekte
Ki aşk adına duyulan sevgiliye kurban gider baş lar
Gökyüzünde yankılanan dualar
Hep sevilenin diliyle başlar
Nura kavuşur aşk diye inleyen bir gönül
Belkide bu yüzden güzel, aşkın adını taşıyan gül
Ey benim bahtsız sevgilim...
Önce ağlayışını duydum, sustum ve sonra unutuldun. Unutulmak denen en
hazin bir hatırlamanın sızısı oldun. Ve dualar a karıştın bir gece.
Elemlere ve sızılara koştum uğrunda hece, hece.
Ey benim bahtsız sevgilim...
Bilseydin keşke çığlıklarımın fırtınalara direnişindeki dirayetini.
Oysa ne haykırışlarım oldu, semavi bir gökyüzünde yankılanıp zamanın
bir köşesinde yağmur olup yanağına değen. Rüzgar olup ellerini üşüten
ne acılarım oldu yangın kokan...
Ey benim bahtsız sevgilim...
Bil isterim, sen : zamanın akışına mâl olmuş unutuluşun gibi aklımdasın.
Ve yaşamaksa yokluğuna atılan imza, kalemi kırıp ölüme koşuyorum yaşarcasına...
