Iste yine bir izdirapli bir gün daha bitti,acilarimla yine geceye kadar bogustum.ama hep yenildim.her dakika her saniye aklimdasin seni düsünüyorum.acaba iyimisin?geceleri üsüyormusun?diye seni düsünüyorum,sen beni düsünmesen bile.kimse bilemez icimdeki alevin halen yandigini,kimse bilemez her gece kafami yastiga koydugumda gözlerimden tane tane yaslarin aktigini kimse bilemez.herkesi acimasizca ayirdigi gibi kader bizide ayirdi.inan dünyaya haykirmamak icin kendimi zor tutuyorum,insanlarin gözyaslarimi görmemesi icin hergün icten ice agliyorum.seni bazen öyle özleyip ariyorumki kendimde olmadan kendimi yollara veriyorum ve sabah kadar seni ariyorum ama seni ebediyen gittigini kalbim ve yüregim anladiginda oldugum yerde yigilip kaliyorum.ne kurtaran oluyor beni bu izdiraptan nede beni anlayan.iste birtanem yine gece oldu yine aci cekecegim,ama sunu unutmaki birgün kendimi ebediyen uykuya verecegim ve senin kalbini orada bile izdiraplar icinde yüregimde tasiyacagim...