iyarbakır
Elveda Diyarbakır,
Seni terk ediyorum artık,
Sevgilerin de sana kalsın, acıların da,
Son defa bakıyorum sana,
Gözümde yaş ve hüzün çökmüş yüreğimle.
Hiçbir gün güldürmedin beni,
Acı çekmek kaderimmiş gibi,
Ağladım, ağladım, hep ağlattın,
Kıramadım esaret zincirlerimi,
Tutsağın oldum bunca yıl,
Gözyaşlarımın izleri kaldı,
Ofis’inde, Dağkapı’ında,
Kaç kere çılgın fikirlerime ortak oldu,
Fiskaya’n ,Mardinkapı surların,
Elveda Diyarbakır artık elveda,
Anılarımda yaşatacağım seni,
Ve o vefasız güzellerini.
Oysa.. Oysa ne de güzel düşlerim vardı,
Uyandım. Hepsi de yok oldu birer birer,
Uçup gitti hayallerim kuş misali,
Şahit buna Bağlar’ın, Şehitliğin,
Acımadın bana bir kez olsun,
Hep ağladım, hep ağlattın,
Şahit buna coşkun akan Dicle,
Bir kez bile huzur bulamadım,
Huzurevleri’nde, İskanevleri’nde,
Bak şimdi yüreğim yaralı, kalbim kırık,
Bir daha dönmemek üzere,
Seni terk ediyorum artık.
Son defa bakıyorum sana Karacadağ’dan,
Arkamdan ağlayanım var mı diye,
Kim ağlar benim için, kimin nesine,
Tüm hatıralarımı kalbime gömüp,
Acılarını, sevinçlerini ve aşklarını,
Hiç eksiksiz sana bırakıyor,
Gözümde yaşlarla, bir akşamüstü,
Seni terk ediyorum,
Ne olur anla beni.
Ne olur...
