Ne zaman dudaklarımı büzsem bir çocuk gibi,
Kollarını açardın bana bir anne gibi
Gözyaşlarımı siler ; umuttan bahsederdin
Yeniden duymak isterdim yüreğimi yetim bırakmayacağını
Yeminler isterdim inanmaya her an hazır
Omzuna yatırıp bir hayat çizerdin bize ait
Gözleri en çok bana benzeyecek bir kız çocuğu
Uzak yerlerde tek başına bahçeli bir ev
Ve senin yollarını gün batımları bekleyecek bir ben!
Gün batımlarında hep iki deli divane gibi kavuşurduk
Her gün yeniden,her gün bin bir özlemle
Her gün bin sene ayrı kalmış gibi yeniden kavuşurduk.
Heyecan dolu bir yürekle susardık hayallerde kaybolarak.
Sonra bakışır ‘’ahhh gelse o günler artık’’ der sımsıkı sarılırdık.
Hiç ötemiz yoktu,ne senden ötesi ne benden…
Saatler ayrılık vaktini gösterdiğinde sen beni uğurlardın,
O gidişlerde bükmezdim boynumu
Umutla,heyecanla,yüreğim dolup taşarcasına giderdim
Ne de olsa yarınlarda hep yanında olacaktım!
Her gün hayat verirdin,can olurdun canıma,
Sen varken yarınlarımda hiç kimse öldüremezdi beni….!
………….
……......
………….
Her mutluluk gibi sende yarım kaldın
Her mutluluk gibi sende gittin!
Bir soba deliği aradım sığınacağım,
Bir soba deliği aradım kör karanlığında kaybolacağım!
Yarınlarda başıboş kaldım…en çok da sensiz…
Yakasına yapışıp hesap soracağım sen yoksun; ne yanımda,ne karşımda…
Şimdi söyle bana;
Hangi uçurumlardan düştü gülüşlerim,
Hangi darağacında kaldı öpüşlerim,
Hangi kurşun deldi yüreğimi,
SÖYLE HANGİ SİLAHLA ÖLDÜM BEN???