Sen dolunayın ardında kalan bir yıldız gibiydin
Bakması kolay, görmesi zor
Sevmesi bambaşkaydı seni,
O dolunay ertesi gün hilal oluyordu
Az da olsa görüyordum seni aralardan
O kadar mutlu oluyordum ki sorma
Hani senin o kızı gördüğünde mutlu olduğun gibi desem
Anlarsın beni
Günler geçiyordu ve ben hep o hilal de mutluydum
Dolunay olsun hiç istemedim
Ve birgün kaydın sen o gökyüzünden
Gözlerim hep seni aradı ,
Nerelerdesin ?
Neden hiç uğramıyorsun gökyüzüme ?
‘diye sormadım hiç sana
Hala da sormuyorum !
Biliyorumki :sen kendi dünyan’da kendi gökyüzünde ona gülüyorsun...