| Toplam bakislar: 2408 - Toplam yanitlar: 2 |
|
| GONDEREN: NeZ on 12/19/2008 20:53:02 |
|
 Kimliksiz….
Senden geçene edeple estağfurullah ey aşk!!!
Senden geçmeyene huu…
….
Önce vav düştü hattatın yüreğinden parşömene;
Sonra bir siyah gölge…
Gözleri kimsesiz kaldı;
Sözleri kimsesiz…
Vahdaniyeti aksettirdi duvara;
EHAD dedi ta içinden koparcasına…
EHAD…
Dört vav düştü sayfalara bir bir sonra…
Vekil olmam dedi; vali olmam;
Vezir olmam dedi; vahdetim ben…
EHAD…
Sonra bir elif miktarı uzandı öylece umuda;
Mecnun haklıydı dedi kendi kendine;
Leyla bir garip can…
Mevla…
CANAN…
Hattat sustu divit konuştu…
Nun düştü gölgeye usulca…
Nerden geldin? Nereye gidiyorsun? dedi
Neden geldin kainata?
Neden sevdin ki?
…
Ağla gözlerim şimdi…
Nisyan bendendir…
UYAN…
Bir mim yanaştı nun’a kendinden emin..
Ben kim’im? Dedi;
Kimin gölgesiyim?
Kim olmaya geldim?
Ne oldum?
Ayn cevap verdi:
Sen aynasın…
Sen güneşin aksi..
Be düştü kor olmuş yüreğine;
Hep nefis çıktı karşına;
Ben sevdası aldı
İçindeki sen’i…
…
Kime ne dedin,
Kime ne?
Aşılmaz duvar bendedir…
Kime ne?
…
Kaybetti kef’i…
Hattat hülyalara daldı…
Nun gölge…
İnsan dedi…
Nisyan…
…
Sonra sustu…
Sadece sustu…
VE..
GÖKTEN BİR NUN DÜŞTÜ
İYİ Kİ DÜŞTÜ
" Leyla " diyen yüregin " Mevla " demedikce vuslata eremezsin...!!
--------------------------------------------------------------
|
|
|
