Silüetin canlanıp siler mi parmak uçlarıyla..? Sokulsam usulca koynuna.. Nefes almaya korkarak dalsam gözlerine.. Hiç kıpırtısız,heykele dönüşmüş bir bedenle gidersem özlemimi.. Susmasan.. Hep konuşsan.. Anlatsan bana beni.. Sendeki hikayemi..belki de bizi.. Usulca haritasını çıkarsam yüzünün parmaklarımla.. Küçük buselerle teyid etsem çıkardığım her adresi.. Ve sen olsam..Sendeki ben olsam.. Senin olsam.. Damarlarıma doldurduğum sen ile uzasa gece.. Biriktirdiğim kelimelerimi döksem bir bir.. Toplasan benden dökülenleri..alıp yüreğine yerleştirsen.. Tıpkı hep hayal ettiğim gibi.. Şımarsam azıcık ama fazlasıyla seni şımartsam.. Öpsem..Koklasam..Sımsıkı sarsam.. Yetinmesem gördüklerimle aksam içine nefesinle.. Sen olsam.. Ah sen olsam.. Başkaldırsam herşeye yaşananlara inat.. Dimdik dikilsem mazinin önüne.. Kazısam hiç olmamış gibi.. Yok etsem.. Dolaşırken parmakların saçlarımda kondurken küçük buselerini omuzuma mayışsam.. Sımsıkı kilitlediğim gözlerimde oluşturduğum hayal dünyamızda kanatlansam.. Seni de sürüklesem peşimden konduğum her buluta.. Sek sek oynasak elele.. Gülsek.. Eğlensek.. Çocuk olsak birlikte.. Sonra sen yine bir anda büyüyüp bastırsan sıkıca göğsüne beni.. Nefesimi kessen.. Ürpersem hissettiğim teninle.. Uzun iç çekişlerle kokunu çeksem ciğerlerime.. Huzur olsan..Huzurum olsan.. Canıma katasım var seni yine.. Hadi kat kokunu rüzgara yolla bana.. Ya da daha iyisi gözlerimin içine bakarak uzat elini.. Huzur ol sana müptela ruhuma..
