Bekle beni baharın sesinde
Duyguların payına düşen yalnızlıkta
İçsem sesini yağmurlarda
Kaynayan ırmakların yataklarında yıkasam düşlerimi
Özlemlerimle baş başa versem
Seni düşünsem dağ rüzgârlarında
Ateşin kor renginde yaksam inançlarımı
Ayrılığın kavrulur yüreğimde
Bozkır rengi tarlalarında savrulur kederim
Solan kır çiçekleri yeşerir yalnızlığımda
Özlemin dağ rüzgârı
Yerleşir deler içimdeki yalnızlığı
Günler gördü gözlerim ışıklarında
Takvimler bitirdi hasretinde
Seni gönlümce yaşadım düşlerimde
Hiç kimseye hesap vermeden
Hatta kendime bile
En amansız dert gibi taşıdım yüreğimde
Yinede diyemedim kimseye sensizliğimi
Sanki yanımdaymışsın gibi aşk hikâyeleri döktüm dilime
Yaşadık hayalinle düşlerimle
En acımasız saatleri yaktık gecelerce
Seni içtik seni susadık yine
Bardağımda dudaklarımı sakladım
Bir gün beni içeceksin diye
Gülüşümdeki tebessümle baş başa
Sana vermek için sildim yüzümdeki yerini
Kopardım acımadan ellerimde papatyaları
Her yaprağında seni aradım
Seviyor mu diye falcıların dilinde
Her defasında da seviyor dedim sevmiyor çıksa bile
Ne özlemlerimi unuttum gecelerimde
Ne de başka bir hasret sığdırdım gönlüme
Kandırdım kendimi senli masallarda
Ne seven vardı ne de sevmeye yeltenen
Kendime aşk yazdım kendim okudum
Viran ettim gönlümü
Sokakların sessizliğinde
Avare dolaştım gölgemin içinde
Öldürdüm gece düşlerimi aysızlığımda
Sabaha ne kaldı güneşin yangın yeri
Tutuşan hasretine gün değdi
Saçlarıma işledi yıldızların gece saçakları
Bedenimde düş gezgini gözlerinin izleri
Alnıma kilitlenmiş ellerim
Kapattım kendimi kendi mahkûmiyetime
Zindanlar kurdum dört bir yanıma
Şimdi müebbet yaşıyoruz
Özlemlerimle prangalanmış hasretim
Ayaklarımda kayıp ülkelerin yolları
Soğukların içimde çıkışı yok çıkmaz sokaklarının
Gece olsa da yine düşlesem gülüşlerini
Tek bir kıvılcım istemez gözlerim
Zindanımda başlayan sürgünlüğümü
Yaşasam yine
Gözlerimde izin gönlümde hasretin
Yüreğimde sevdan ile
Yakasına yapışsam yıkılan hayallerimin…
&nb sp;
&nb sp; Fakir cümlelerim...
