Gözlerine baktığımda gördüğüm dünya hissettirmiyor artık kendini bana..
Siyaha büründü sanki..kayboldu, hapsoldu gözlerinin derinliklerinde bir yerlerde..
Soruyorum şimdi gözlerine..
"Biz" Nerdeyiz..? Ne zaman bitirdin "Biz"i.. Benden habersiz..
Sevgimden habersiz!..
Gözlerin susuyor.. Sen konuşuyorsun..
"Biz" hiç olmadıkki..
Kaçırma diyorum gözlerini..
Bak gözlerime.. Bitti mi?! Bittik mİ?! Konuş! Konuş! Bitmediğini Beni sevdiğini söyle!!..
Lütfen..
Bakıyorsun gözlerime.. Bakıyorsun.. ama konuşmuyorsun!..
Başım dönüyor sankii..
Dolu yağıyor.. Her dolu kalbime saplanıyor.. Bakışların eritiyor.. Güneş oluyor..
Düşüyorum galiba.. KOnuşmak istiyorum.. Olmuyor..
Bakışlarına hapsoldum.. Felç oldum.. Konuşamıyorum..
Bulanıklaştı dünya..
Göremiyorum..
Nerdesin?! Nerdesin?!..
Ayaklarım tutmuyorum.. Düşüyorum..
Düştüm!..
Elimi tut kaldır beni..
Bir "canın yandı mı?"ya ihtiyacım var.. ELimi uzatıyorum..
Hani "BELKİ" Belki tutarsın.. Kaldırırsn diye..
Bakıyorsun sadece.. Sadece bakıyorsun..
ve..
Gidiyorsun.. Kabuğundan söküp atıyorsun "Beni" ! "BİZİ"..
Hapis ediyorsun çıkmaz sokaklara..
Ben bağırmak istiyorum yinede..
Gitme! son bir kez "GİTME"..
Bağıramıyorum.. Boğazımda kaldın.. Yutkanamıyorum.. Nefes aLamıyoRum..
Niye gittin?! Niye çırılçıplak öksüz yapayalnız bir çocuk gibi bıraktın beni!..
Niye Yok ettin "Biz'i "..
Niye..?
Niye...