Hiç kimse seni unutturamayacak biliyorum,buna kimsenin gücü yetmeyecek,ne kadar istesemde kimseyi koyamayacağım senin yerine.
İmkansız kendi kendine de sönmeyecek bu yangın,ben nefes aldıkça yanmaya devam edecek,içten içten bitirecek beni.
Anılar avuttu bu güne dek,yine öyle olacak,senden kalan anılarla yetinmeyi öğrenecek bu yürek.Pes etmeyecek asla,seni sevmekten asla vazgeçmeyecek,güçsüz değilim ben bunu herkes görecek.
Üzülme sakın,sevgimizi ayakta tutamadık diye,veda ederken son bir kez 
daha sarılamadık diye,zoelukların üstesinden gelmek yerine çekip gitmeyi tercih ettik diye üzülme olur mu?Gülmek yakışıyor senin o güzel gözlerine.
Şimdi bana söz ver sevdiğim,ne olursa olsun kirletme geçmişimizi, çocuk ruhundan hiçbir zaman vazgeçme,aşka boyun eğme benim gibi,benim gibi sitem etme kadere,herkese beni unuttuğunu söyle,bırak onlarda unutsun bizi,alıştır kendini ne olur vazgeçme sevmelerden, hatırladığım gibi kal,asla ödün verme kendinden.
Unutma asla pişman olmadım seni sevdiğim için,başıma gelen en güzel şeysin ve hep öyle kalacaksın,sana söz veriyorum;bundan sonra hiçkimse bir yangın daha başlatamayacak yüreğimde,hep o tanıdığın masum yüzlün olarak kalacağım söz,senden başkahiçkimse değmeyecek tenime.
Bu sana son vedam,sende vazgeç bu sevdadan ama unutma her nekadar bende kalamasanda seni benden alan kadere inat seni içimde yaşatacağım,çünkü sen;"Bedelini yüreğimle ödemek zorunda kaldığım en masum günahımdın..."
Elveda...!
