| Toplam bakislar: 1263 - Toplam yanitlar: 0 |
|
| GONDEREN: nevval on 08/06/2009 20:14:14 |
|
Kalemi kelama döküp bir söyleyip üç susmaktı benim payıma düşen
Oysa korkardım dilimdeki hüznün en koyu Mavi'sinden
Yanlızlık beklenende biter..!
Ve belkide sözlerde gelir ardından dediler
Yalan söylemişler be 'üstad'
Yanlızlık öle degilmiş
İki'yi bir yapınca bitmiyormus bu hüzün
Hüznün karası Mavi'ye kanmıyormus..!
Oldugundan farklı İstiyormus içindeki en kıdemli rengi senden
Ve ne olursa olsun korkular terk etmiyormus ömründeki paronayak kesikleri
Geriye yanlnızımsı sözler kalıyor bu bozulmus tabir-i kelimerden
'Sözler var içimde içimin en senli yerinde' diyebilmenin Özlemsi yetimliği sarıyor boylu boyunca yüregini
Söylediklerinle degil söyleyemediklerinle pişman kılıyormus bu kırık can seni
En noktalı sözcükleri müptala ediyormus sana bu kalbin yarım özgürlüğü
Anladımki ; nefes saydıklarını içimdeki sen'ler bitmedikce susucaklarım var demekle noktalamak zorunda kalıyorsun
Ve bittiğin yerde ''sensiz günlerdeki yeni yanlızlıklara tutulu kaldım'' oluyormus veda buse'n
Sendeki bana düşen buysa
Olsun eywallah be sevgilim varsın huzurun daim olsun her daim
Ben halen buralardayım Mavi'liğimdeki hüznü görebilmen dileğiyle..
Allah'a ısmarladık... |
|
|
