Çocuklarını güzel bir şekilde eğitmeyi tüm anne-babalar istiyor. Fakat iyi niyetler doğru davranışlarla birleşmediğinde ortaya doğru sonuçlar çıkmıyor. Anne-babalar çocukları olumsuz yönde etkileyen 5 temel yanlış yapıyor...
Çocuklarını güzel bir şekilde eğitmeyi tüm anne-babalar istiyor. Herkesin niyeti çok iyi. Ancak iyi niyetler doğru davranışlarla birleşmediğinde ortaya da doğru sonuçlar çıkmıyor. Bazen eğitim için kullandığımız ve genelde anne-babalarımızdan gördüğümüz yöntemler çocuklarımızı olumsuz etkileyebiliyor. Anne-babalar olarak, çocuklarımızı eğitirken genel olarak beş temel yanlış yapıyoruz. Bu yanlışları detaylıca açıklamak yerine örneklerle aktarmak istiyorum.
1) EVLATKOLİK ANNE-BABA
Bazı anne-babalar çocuklarına o kadar bağlıdırlar ki, bu bağlılık artık karşılıklı bağımlılığa dönüşmüştür. Onları yanından ayırmak istemezler ve aşırı korumacı davranış sergilerler. Bu ailede yetişen çocuklar genelde çekingen olurlar.
Senaryo 1
- Bey, bu çocuk bir türlü kendi yatağında yatmıyor. Devamlı bizimle yatmak istiyor. Ne yapacağız?
- Bir şey olmaz ne olacak?
- Ama geçenlerde televizyonda bir uzman, çocukların yataklarını 2 yaşından sonra ayırmak gerektiğini söyledi. Bizim oğlan 5 yaşına geldi, hala bizimle yatıyor.
- Onlar da çokbilmiş canım. Çocuk yatağı ayırınca bas bas bağırıyor. Kıyamam ben yavruma.
Senaryo 2
- Baba bana bisiklet alır mısın?
- Oğlum alırım ama bisikletten düşüp bir yerini kırabilirsin. Bu nedenle büyüyünce alırım.
- Ama baba ben büyüdüm.
- Biraz daha büyümen lazım. Allah korusun başına kaza gelir. Üzülürüz sonra.
Senaryo 3
- Ya hanım şu çocuğu biraz da dedesine bıraksak.
- Olmaz. Ben çocuğumu kimseye bırakamam. O yanımda olmadığında kendimi huzursuz hissediyorum.
- E, böyle olunca da çocuk dizinin dibinde pısırık yetişiyor.
- Ne yapayım çok seviyorum oğlumu ve ondan hiç ayrılmak istemiyorum. Pısırıklığı senden geçme. Yanımda olmasıyla bir alakası yok.
2) MÜKEMMELİYETÇİ ANNE-BABA
Bazı anne-babalar ise çocuklarının elde ettiği hiçbir başarıdan memnun olmazlar. Daima daha iyisini, daha iyisini beklerler. Mükemmeliyetçi anne-babaların çocukları için hayat çok zordur.
Senaryo 1
- Oğlum getir bakalım karneni.
- Baba takdir aldım.
- Hmms. İki tane beş, diğerleri dört. Bunlar neden beş değil yavrum?
Senaryo 2
- Anne, anne! Yazılıdan tam tamına 90 aldım.
- Aferin oğluma. Peki, neden 100 değil yavrum? Bence biraz daha çalışsan 100 alırdın.
- Anne sen de hiçbir şeyi beğenmiyorsun ya!
Senaryo 3
- Kızım, salonu da sen siliver. Ben yoruldum.
- Tamam anne!
- …
- Anne salonu sildim, şimdi arkadaşlarıma gidebilir miyim?
- Dur, bir bakayım! Bak kızım şu köşede hala toz kalmış. Hem camlardaki parmak izleri de pek geçmemiş.