geçmişi bir film şeridinde sorguluyorum. Ve anlıyorum ki !! Hayatıma giren bir parça alıp götürmüs benden. Her gidenle birlikte bir parça eksilmis sevgi dolu benligimden. Üzülen hep ben olmusum,yıkılan hep ben olmuşum. Üzülmüş, ara ara kızmışım ama Aşkla,özlemle aramışım uzun süre kazık atarak terk edip gidenleri, kinle nefretle degil hep saygı sevgiyle anmışım. Ruhumu bedenimden sökerek ölmenin ne demek oldugunu ögrettiniz Duygularımı katlederek.
Sonunda ögrettiniz bana da Sevmenin güvenmenin hep kaybetmek Sevilmeninse Boş oldugunu oldugunu Yalama olmuş duygularınızı göstererek şimdi Sadece acıyorum .Gidenlerin ardından Haykırdıgım acı dolu özlem çıglıklarına.Sadece acıyorum Hak edilmeden verdigim,Dönek duygularından dolayı. Artık Ağlamak yok üzülmek,acı çekmek yok gidenlerin ardından
Özleyecegim belki,Belki acı bir tebessüm belirecek gözlerimde Ama geceleri yogunlaşıp Aglayarak acı içinde kıvranarak ödemeyecegim Aşkın sevginin bedelini Çünkü anladım kiii