Su, kendine sırdaş arıyordu.

Önce buluta verdi sırrını.

Ağır geldi sır buluta.

Sağanak sağanak döktü suyun tüm sırlarını.

Sonra göle gitti su. Ona anlattı derdini.

Bu arada bulut suyun sırrını yağmur yapıp,

dolu yapıp, kar yapıp savurduğu için,

zaman zaman taşıyordu göl ve çıkıyordu

suyun sırrı iyice açığa .

Sonra nehre verdi su sırrını.

Nehir de aldı suyun sırrını, çekti gitti.

Dereye verdi. Dere biraz daha yavaş olsa da nehirden,

o da götürdü suyun sırrını başka bilinmezlere...

Çağlayanlar, şelaleler, akarsular...

Hepsi kayboluyordu bir anda.

Sonra bir gün su takip etti dereyi.

Dere okyanusa kavuşunca farketti su,

bütün sırlarının akarsularla, çağlayanlarla, ırmaklarla...

Okyanusa taşındığını.

Karar verdi su. Sırrını okyanusa verecekti.

Öyle de yaptı zaten. Tum sırlarını okyanusa verdi.

Artık suyun sırrını okyanustan başkası bilmiyordu.

Ne taştı okyanus, ne bir başkasına taşıdı suyun sırrını,

ne de kurudu....

Geçenlerde karşılaştık suyla.

Bir bardaktaydı. Suskundu.

Çok uğraştım konuşturamadım.

Ben tam giderken '' Dur !'' dedi su. Durdum!

'' Okyanus yürekli dostlar bulmadan sakın konuşma!

Taşıyamazlar, kaldıramazlar senin yükünü,

canını yakarlar, utandırırlar. ...'' dedi.

Çevrenizde hep 'okyanus yürekli' dostlarınızın olması dileğiyle ..

Harika paylaşım Aysum emeğine sağlık

Çevrenizde hep 'okyanus yürekli' dostlarınızın olması dileğiyle ..

Emeğine Sağlık Aysum

Dostlar vardır soba gibi; yüreğindeki ateşle ısıtır ellerinizi...
Dostlar vardır; fırtınada sığınak, güneşte gölge; yanarken buz gibi su dökmez üstünüze; aksine, harlandırır ateşi; bilir ki, yanmayanı hiçbir şey söndüremez.
Dostlar vardır, yıldız gibi; hava kapalıyken bile, kapkara bulutların bekçisidir gökyüzünde...
Dostlar vardır, arada bir uğrayıp alt üst eder yaşamınızı; dili zehir zemberek, bakışları keskindir.
Dostlar vardır gül gibi; sarılırken yaralanmayı göze almanız gerekir. Hani, kiminin yoluna halı sersen kar etmez; dostlar vardır, minder de kafi gelir; sen olursan fark etmez.
Dostlar vardır; rakısız çözülmez dili, muhabbeti çekilmez; dostlar vardır, efkarının sebebi bir bardak demli çaydır.
Dostlar vardır, omzu her derde devadır.
Dostlar vardır, iyi bir öğretmen gibi, nasıl sorulacağını öğretir.
Dostlar vardır dağ gibi vakur; toprak kadar bereketli, mert...
Dostlar vardır; ney gibi hüzünlü, saz gibi asi; şiir kadar büyük...
Dostlar vardır türkü gibi; her zaman söylenmeseler de her daim içinde taşır sevdasını; yangınını bulaştırır bir gönülden diğerine...
Dostlar vardır baki; tanıştığın gün doğar, yittiği gün ölürsün! Zamana ve darbelere; yollara ve hasretlere dirençli...
Dostlar vardır, közde mısır, kadehte şarap; ateşte yanmanın da, şarapla sönmenin de tadı damağındadır.
Dostlar vardır; yüreğine kök salmış bir çınardır; hiçbir şey deviremez; gönülden gönüle kurulmuştur köprüler; ne yaşansa atılamaz!
Dostlarımız vardır bizlere benzerler biraz...
Dostluklar vardır, erken dolar vadesi; dostluklar vardır, devam eder ahrette!

İşte böyle dostlardır; her şeye lanet ettiğin günlerde bile, yaşamını güzel kılan...Gönül, her yerde onları arar.

Ve bulduğunda haber gönderir bize; bir sıcaklık yayılır yüreğimize; bunda bir iş var deriz, takılırız peşine...

Umarım dost düşündükleriniz gerçek dost, ummadıklarınız da umulmadık dostlar olsun size...

Çok güzel bir yazı  emeğine sağlık Aysu..