Bazen çıkmaza varır yollarımız. Taş duvarlarla örülür
etrafımız. Dost yüzler dost kelamlar ararız. Derdimizi
bazen bir onlar anlar. Bir tek o’na açarız içimizi. Bir o’
nun omzunda ağlarız ya.
Bazen kırar incitiriz, ama sırt dönmez asla. İki damla yaş
akıtır gizlice. Kimseye belli etmez. Yine kalbini kıranda
arar dermanını. Bazen Anne olur, kardeş olur, eş olur.
Hani dostlar vardır ya. Saklamaz sigara paketini cebinde,
hep o sehpada durur cüzdanı saklamaz koynunda. Hep
elinde durur yüreği. Her ihtiyaç anında çalabileceğimiz
bir kapıdır o.
Hastalıkta açar kapımızı sonuna kadar. Bekler başımızın
ucunda. Arar dakika başı sorar durumumuzu. Dosttur o
be. Arkadaştır candır. Kardeştir. Yolcudur, yol
arkadaşıdır. Dermandır dermanımdır. Gözyaşımı silendir.
Haksızlığımı da yüzüme vurur, haklı olduğumda omzuma
da. Dobradır, dürüsttür, merttir. Kimi örnek alacağını
bilir. O benim izimde ben onun izinde yürürüz. Takip
ederiz adımlarımızı, gölgemizi.
Güvenir, güvenilir… Saklamaz gizlemez hiçbir şeyini…
Özü de sözü de birdir… Yalnız geçmez boğazından bir acı
kahve… Kapar gelir kahvesini de eline… İki kelamın
yanında yudumlarız o acı kahveyi… Biraz gülüşür, biraz
dertleşiriz… Tektir… Yanına konulmaz hiçbir şey. Olursa
böylesi olmalı insanın arkasında bir dağ misali. İtip
kaksalar da seni, düşmezsin yere… O arkandaki adı dost,
dağ açar kollarını sarıp sarmalar, asla izin vermez yere
düşmene. 2 gün geçmez aradan özler beklersin yolunu.
Özlettirir, beklettirir ya. İşin özü ordadır aslında.
Kıymetini bilmesen eğer uçar gider bir kuş misali. Acını
beklemeden gelir vefakârdır.
İyilik meleği gibisin,
Parlak yıldız
gibisin,
Bir gül gibisin
Her şey sensin,
Benim
Can arkadaşım.
Herzaman yanındayım
kalbim ve dualarım seninle
çok geçmiş olsun canım arkadaşım