Nerde kuruyan bir çiçek görürsen beni
hatırla,
Ben aynı o çiçek gibi kuruyorum
gündengüne.
Kuruyan çiçeğin suya ihtiyacı var,
benimse sana,
Gel artık sevgilim bekletme beni.
Ben sensiz buralarda yapayalnızım,
Etrafımdaki onca insan tutamıyor senin
yerini.
Sen yanımda yoksun diye hayata
küstüm,
Ne olur sevgilim hayata döndür
beni.
Sonbaharda ağaçta kalan son
yaprağı
düşün,
Adeta dalından kopmak için gün
sayıyor.
Bakınıyor etrafına ''acaba başka
yaprak
kaldımı'' diye
Benide o yaprak gibi yapma
sevgilim.
Her akşam efkârlanıyorum seni
düşünerek,
Ve her gece içiyorum efkârımdan.
Sensizliğe bir türlü kendimi
alıştıramıyorum,
Gelde gör sevgilim sensizliğin
acısını nasıl
çekiyorum.
Şiir: Ahmet İlhan
Sunum : Cazibe
