Bir yılan gibi geldin, sinsice, içten içe. Hem var gibiydin hem yok gibi. İçten pazarlıklarla satın aldın kalbimi tek kuruşluk aşk ödemeden… Tasarladığın hamleler anlık zevklerin taş olup ebabillerin gagalarında üstümüze yağmasından başka bir şey değildi… Yalandın ve yılandın… Yüz tuttuğun aşk yüzünde yansımaktan utanıyor. Yeter… Kelime oyunlarıyla yalan legolarını üst üste dizip gökdelenler kurma bana… Marifet değil bu… Aşkı yalana doladın beni aşka. Bir yanım sana dolandı bir yanım sevdaya. Sarıp sarmaladığın bedenin bedelini ödemek sessiz kalmak kadar asil olamaz…

Hak etmiyorsun bunu. Hangi sevdaya sürgün göndereyim seni söyle… Hangi acı perde çeker bu illetinin zillerine. Bak her yerden duyuluyor ziller. Herkes bana gülüyor. Uluorta bir yılanı kalbime aldım, günahlarını yamaladım, gözyaşlarımda duruladım, akladım, pakladım ya da sandım evet sadece sandım… Geçerli sebeplerim var ama; sevmiştim… Kördüm…

Şimdi gülüyorlar halime. Deli diyorlar.

Kurtulmaya çalışıyorum bu aşk bulutundan… Aksam, yağsam arınır mı ruhum yalana meyil etmekten? Peki ya damlalar? Değdikleri yerleri zehirlemezler mi? Panzehirin var mı ceplerinde? Ya kelimeler? Onlar zehirlenirse… Kim anlatır bu aşk çobanının yalanlarını… Beni ağlattın; kelimelerime dokunma. O kadar adam ol, âdem ol; yok ol. Git, toz ol toprak ol… Gözlerim görsün seni. Bitsin artık bu körlük. Kaç kadeh iki yüzlü vaatlerinden içirdin bana? Yıllanmış yalanlarının demlerinde dem dem perdeler inmiş gözlerime. Yüreğim beyaz bayrak açmış lakin vakit geç; kayıp çok… Aslımı yitirdim, varlığımı yitirdim, seni yitirdim. Bir şey kalmadı.

Hangi sazın teline mızrap değse içim kadar titremez. Aşkın ne şakası vardı ne de yalanı. Kaide bu idi. Bu yalanlarla büyümedik mi biz sevgili?

Bir oyun oynadık. Ben gözlerimi yumdum, gel kalbime saklan dedim. Yeri gösterdim, zamanı gösterdim, yolu gösterdim. Bulamadın ki bir türlü... Elma dersem de çıkma armut dersem de çıkma. Hep kalbimde kal dedim. Oysa sen zaman aşırı sevdaların aşırılıklarında doyar sandın arzuların. Bak şimdi haline.Yapayalnızsın zemheri gecelerde. Yatağın soğuk. İçini ısıtacak bizli cümleler yok, mavi yok ve ben yokum.

Belki tek gecelik sevdaların kollarında sallıyordur seni güzeller, ısmarlama sofralarda kahkahalar atıyorsundur belki. Ama… Ama biliyorum ki aşk kanaması geçiriyorsun ve gerçeklerin şavkı şakaklarını titretiyor… Sen de çok iyi biliyorsun ki yara üstüne yar gitmiyor.

Düştüğün durumun döşeği beşik gibi sallandırıyor düşüncelerini; yine de ” revadır bu sana yar” demeye dilim varmıyor…

İçim yanıyor ama bu sevdanın nabzı çoktan durmuş.