SEN YOKSUN YA
Sen yoksun ya şimdi,
Neşem yok
Gözlerimde özlemlerin
yorgunluğu
Geceler ağlıyor isyanıma
Hayallerim kırgın ,umutsuz
Gülüşlerim seninle gitti
Hıçkırıklar düğüm, düğüm boğazımda
Bak şiirlerim bile ağlıyor yokluğuna
Sen yoksun ya
İçim acıyor
Sen geldiğinde öpüşen
güneş ve gece yok artık
İstanbul suspus
Anlamını yitirdi kelimeler,
sesiz çığlıklar atan yüreğim felçli
Sadece yaşıyor öylesine
Mutluluklarım karanlıkta
Bu şehir sensiz yorgun,ben yorgun
Ve acılarım sahipsiz sabahlar
sabah olmaktan aciz.
Şimdi sen yoksun ya
Her birinin içinde sen
olan
Nefesim düşman canıma
Sen yoksun ya
yine soğuk geceler
Güneş doğmayan özlemlerim
Bekledikçe ağırlaşan yüreğim
Uykusuz ve yorgun bekleyen bedenim
Hasret dolu hece hece cümlelerim.
Ne sımsıcak bakan gözlerin
Ne sımsıkı saran kolların ne de
beni yakan yüreğin var artık
Sen yoksun ya
Sana sığındığım
geceler de yok
Şiir_ EMEL ERTAN
Sunum _ CAZİBE
