Bir süre seni seyrettim sanki o an tüm dünyanın
bütün sevinçleri geçti gözümün önünden
ve çekilmiş bütün denizlerin
dalgaları kırık hüzünler
Seni seyrettim az öncesine kadar
sevdiğim adam
artık aynı dünyanın içinde değiliz
bitti herşey
tek tek söndü ruhumu,yüreğimi aydınlatan tüm mumlar
seni seyrettim
çünki belkide
bir daha
gözlerimin önüne getiremiyecegim seni
kendimi güçte olsa toparlamaya çalışıyorum yinede mutsuzluğa bu ayrılığa
kolay
alışmaya başlıyorum sen
sessizce bana bakarken
zehir gibi bir acı bir
gülümseme
dudaklarımda dolaşıyor
herşey nasıl da bir anda olup bitiyormuş meğer sevmeler,aşklar,vede aşkımız diye düşünüyorum
ağlayamıyorum katılaşmış tıkanmış yaşlar gözlerimde duruyor yanlızca
biliyorum;yüreğimdeki bu zehir yavaş yavaş ele geçirecek beni
çıkıp yanından gidiyorum
sen dur bile diyemiyorsun ayrılık senide sarmış gözlerinde
boş bir bakış alıp senide götürüyor sanki uzaklara
dışarda bir sessizlik var nereye gittiğimin önemi yoktu sadece senden uzaklaşmak için yürüyordum onca insanın nereye gittiğinin üzerinde bile durmuyorum o kalabalık zaten kendileri için vardılar bütün caddeler bomboş kimsesiz sokaklar bende sensizim
içim üşüyor sensizken donuyorum
"Allah kahretsin "diyorum en korktuğum şey başıma geldi ve sen gittin yüreğimden.............
