Affet beni yüreğim…
Açtırdım kapılarını seni
sevmeyene,derinlerdeki güzellikleri
görmeyene…
Sevgisizliklerine hapsettim seni…
Affet beni gözlerim…
Sana bakmayan gözlerin esiri
etti.
Gülerken saçtığın ışığını zindana
çevirdim…
Affet beni dizlerim…
Gelmez yarin yolunda
beklettim.
Ayakta durmaya dermansız ettim.
Affet beni sözlerim…
Her acı sözü yutup;hep tatlı sözler
söylettim.
Zehir sözlere sevgi sözlerimi
ziyan ettim…
Affet beni kollarım…
Seni sarmayan kollara her daim açık
beklettim.
Gelmeyince zalim yar,sevdalara seni
açmamaya yeminler ettim…
Affet beni gülüşlerim…
Yalancı gülmelere kanıp gönülden
gülmelerimle
karşılık verdirdim.
Yüreğimi ağlattılar sen yine de
gülmeye devam ettin…
Affet beni ellerim…
Uzanmaz elleri tutmanı,hiç
bırakmamanı senden
bekledim.Bomboş kalınca
üşüdün
soğukluğun yüreğime işlettin…
Affet beni Yarabbim…
Verdiğin bu canın hakkını
veremedim…
Yüreğimi bir kulun
yaralamasına,gözlerimi ağlatmasına,
Kollarımı bağlatmasına
izin verdim…
Affet beni yarabbim O’nu çok
sevdim….
Doğru zamanlarda yanlış
insanlara,yanlış zamanlarda doğru
insanlara mahkum
oldu bu yürek…
Belki doğruyu görmeye yetmedi
gözlerim.
Belki de yanlışı silmeye
yüreğim
