İçimde bir şeyler eriyor her gece
sancılı ve sessiz
akıp gidiyor bilmediğim yolculuklara
suskularla örüyor alnımı zaman
ah aldığını geri vermiyor yıllar
umutlar kırılıyor iç çekişlerimde
düş bahçelerimde çiçekler üşüyor
yıkılıyor yıllarca kurduğum hayaller
yedi kat yerin altında kaldı haykırışlarım
ah sesimi kimse duymuyor
sor son kez yitik düşlerin Keremini
hadi sor kırılsın tılsımlı aynam
kırılsın kilitleri tüm kapıların
sen ki Aslı kadar uzak
ölüm kadar yakınsın ey yar
hadi bir masal anlat
yoksa ölüm üşütür beni
yoruldum yıllarca kendimi taşımaktan
bir serseri gibi yaşamaktan
içimde tutsak kaldı geçen günler
dönüp bakamam geriye
rüyalarım sende kaldı
ümitlerim sende
ah adresini kimse bilmiyor
yıllarca bulutlarda sakladım seni
rüzgarlarda, fırtınalarda
^^uzun saçlı yağmurumdun benim
öce sesini yitirdim çağlayanlarda /
sevgini, sevincini
sonra kendimi
----Bir sonbahardı alıp gitti gemiler seni
uzak limanlara
ardında ben kaldım öylece avuntusuz
bir de martılarım çığlık çığlığa
şimdi hiç bir gemi almıyor beni--- bir yanım ellerin parmakların
bir yanım gözlerin dudakların
rüyalarım sende kaldı
ümitlerim sende
ah adresini kimse bilmiyor