Bir andı, sadece bir an göz göze geldik. Merhaba dedik birbirimize, sonra çevirdik gözlerimizi başka yere ama sonra bir daha birkaç uzun an bakıştık ve ne değerli saniyelerdi onlar.
ilk Karşılaşmanın Ardından!
İş ortamındaydık ama kim bilir, bir daha karşılaşır mıydık? Bu kocaman yerde, bir daha yan yana kalır mıydık? Aklımdan bu sorular geçti, sonra unuttum.
Birkaç gün geçti, gerçi kaç gün geçti hatırlamıyorum, yeniden göz göze geldik. Sessizce baktık birbirimize, iki lafın belini kırdık. Elin elime değmedi hiç ama gözlerimizle dokunduk ruhumuza.Uzaktık birbirimize, uzak kalmalıydık, sözsüz kaldık sonra. O zaman anladım gözler ne çok şey anlatabilirmiş anlayana.
Zaman geçtikçe ortak dostlarımız olduğunu gördüm. Seni sordum sözüm ona çaktırmadan. Her kelimelerini ezberledim, her söylediklerini ruhuma yazdım. Ancak gittikçe kirlendi cümleler. Sordukça, altını kazıdıkça kokular çıkmaya başladı.
Aklım inanmak istemedi, kalbim sızladı inceden. Gerçek olamaz bu anlatılanlar dedim. O gözlerin ardında bu kadar vurdumduymaz, hovarda bir adam mı yaşıyor?
Hayal kırıklığını erken yaşamak, geç yaşamaktan iyidir diye vazgeçtim senden. Ama içimde tuhaf bir his var. Sanki gün gelecek ve biz birleşeceğiz.
Hiç böyle şeyler hissettin mi bilmem! Hani olmayacak duaya amin demek gibi.. Bilirsin olmayacağını ama yüreğinden bir ses gelir, içinde bir ışık parlar, anlam veremesen de inanırsın.
İşte böyle bir ses, öyle bir hisle bekliyorum ben. Daha önce yaptıklarını, yaşadıklarını, duyduklarımı cebimde tutarak ancak tuhaf bir hisle tekrar karşılaşacağımız o günü bekliyorum.
Kim bilir kaç kişi, şu hislerin benzerlerini yaşamıştır? Kim bilir kaç kişi yanılmamıştır? Kim bilir kaç kişi hüsrana uğramıştır? Kim bilir belki seninle olmak benim kaderimde vardır veya bu tamamen aklımın oyunudur? Kim bilir, belki de bu hayat sandığımız şey, aslında bir romandır ve yazar bizim rolleri çoktan yazmıştır? Kim bilir……
Hoşçakal ! Aşkların €n Güzeli....
