Ey Vefakar Kadın...
Ey büyük sevdam denizlere dağlara seni
haykırıyorum
Sen usulca kalbime girerken bana
sormadın ya
Şimdi bende seni sevdiğimi söylerken sana
sormuyorum
Yanlızlığıma sevgini katıp beni güzel
dünyana alan
Ey vefakar kadın yüreğinde banada yer
verdin ya
Seni sırf bu yüzden seviyorum yüreğime ev
sahibimsin ya
Yine böyle bana sormadan gelirmisin
sevdiğim odama
Haykırdığım dağlardan, denizlerden
sevdamı toplayıp
Yine vefakar olup ellerini bana
uzatırmısın
Hiç bırakmayacağım söz veriyorum
ellerini...
Ecelimin adını sensizlik koydum haydi
şimdi bırak beni
Yüreğin izin verirse gel sevdiğim gel
unut beni
Nehirlere sevdanı yazdım suya yazı
yazılmıyor ya
Öyle çok seviyorum ki, güneşe bile
yazarım seni
Yazamasamda sevgin uğrunda ölürüm
inan sevgili...
Bitap haldeyken topladın parçalanan
yüreğimi
Şimdiyse o paramparça yüreğe ev
sahibimsin sevgili
Kolum kanadım kırılmıştı senden önce
yoktum sanki
Sardın sarmaladın yaralarımı yaşıyorum
artık sayende
Ne kadar vefakar olduğunu şimdi
öğreniyorum sevgili...
Görmek kolay değildir tüm saflığıyla
senin sevgini
Dup duru bir sevdanın ellerine düşmek
böyle kirli
O narin sevda kokan yüreğinle
temizledin beni
Anam babam oldun, sevdam oldun öyle
güzel sardın ki beni...
Feryat koparan hıçkırıklı ağlayışlarımı
susturdun
Acı çektikçe kendinden geçen yüreğimi
durdurdun
Beni böyle görmek seni üzdü, belkide
yoruldun
Ama hiç bir zaman beni bırakıp
kaçmadın...
Sadece aciz yüreğime güzel yüreğinle
sarıldın...
Sen yarınlarıma umut katan vefakar
kadın...
Buldum sendeki sırrı ama anlam
veremedim
Çok zor oldu ama senin gibi sevmeyi
öğrendim
Beni bu kadar öğretmişken gitme
sevdiğim...
Artık bende seviyorum senin gibi
meleğim...
SuNuM
YILDIRIM_
