Ben acılarımın üstüne sünger çekip ayrılırım aranızdan 
ben bu yeryüzünün en yalnız çocuğuyum 
yaşadığım yerlerin yabancısı 
ne sözlerim para ediyor buralarda 
ne de yaşamak uğruna verdiğim kavgalar 
okuduğum şiirler, terennüm ettiğim şarkılar işe yaramıyor 
ben kimsenin herşeyi olamıyorum… 
kimse benim yalnızlığım olmuyor. 

yaşamak yalnızlık üzerine söylenmiş bir şarkıdır 
yalnızlığım bir şarkı oluyor gittiğim her yerde 
gittiğim her yerde ayak izlerin oluyor. 
gözlerin gelince aklıma her şey berrak, 
adın anılınca her şey daha bir anlam kazanıyor. 
gittiğim her yerde sen oluyorsun 
ve sen hiçbir yerde bulunmuyorsun 
ve ben kimsenin herşeyi olamıyorum…

gel uykuma gir, uslu bir çocuk gibi dağıt saçlarımı 
dürtmeden uyandır beni, ürkütmeden günaydın de 
sıcacık bir öpüşle depreştir yüreğimi 
bu ağır postallarla sana gelinmez üzgünüm 
sen deli yürek, saçlarına rüzgardan tokalar yaptırmışsın 
şimdi bir atın yelelerine bağla, kurtar beni 
rüzgardan uçurtmalar yaparım sana inan 
ellerimde sevgiler büyütürüm sıcacık 
senin deniz kokusu saçlarına hasretim 
korkunç bir gün geçirdim, bunu nasıl anlatsam? 
tel örgülere çarpıp geri dönen gövdemi sana sevdiremem, ne de kimseye… 
ellerimi kuytularda saklıyorum 
ben kimsenin herşeyi olamıyorum… 
ellerimi kuytularda saklıyorum, utanmayasın diye 
utanmayasın diye karanlık yazıyorum 
ben en çok bir çiçeğe uzanmaktan korkarım 
çiçeğe dokunmayan ince parmaklarımdan 
kan kırmızı güller saklıyorum parkamda 
kar beyaz kesilmiş dudaklarına inat 
beni dağıtabilirsin artık, vurabilirsin güzel kız! 
seni bana sormasınlar, 
yorgunum üstelik parasızım, pasaportsuzum. 
yaşamak yalnızlık üzerine söylenmiş bir şarkıdır. 
yalnızlığım bir şarkı oluyor gittiğim her yerde 
gittiğim her yerde ayak izlerin oluyor. 
ben kimsenin herşeyi olamıyorum… 
olamıyorum…