Karanlıklara atışın yokluğunla boğusun Gidişin beni terkedişinhala aklımda Sensiz seninle olan heryerde Ben aşka hasret giderim
Biliyormusun hala kurumadı Gözlerimdeki tuz gölü Bu kadar yağsaydı gökyüzü Kurak çöllleri yeşertirdi Ama yine de bilemem
Bu acı tada dayanabilirmiydi toprak çat diye çatlarmıydı orta yerinden Ama sen ah sen Dönmedin hala gittiğin yerden
Hatırlarım beraber geçen o güzel günleri şaçlarına taktığım kır çiçeklerini O sahili o parkları nasıl unuturum Seni nasılunuturum
Ardından yüzlerce şiir yazdım sana okuyanlar şaşırdı bende ki aşka Kimi dedi bu çocuk çok başka ah sana yazılan benim şiirlerim
her mısrasına aşkımı işledigim şiirlerim buramburam hasret buram buram sen kokan şiirlerim Bir satırına bile değmeyecegin Benim şiirlerim
Sende okumuşsundur elbetdesesim çalınmışdır kulağına acababu bir yerler şiirler bana yazıldı dedin mihiç kendini benim gözümle görebildin mihiç dinle bak
duydun artık değilmi işittin sana ettigim feryadı tek bir kere açıldı kalbimin kapıları kapanmadı kapanmıyor kapanamıyor Bu nasıl bir aşkmışki bendeki bitmedi bitmiyor bitemiyor
adanmış en güzelayrılık şiirlerinin yazarı oldum hüzün koydum göbek adımı o kadar büyüktükiçektiğim çile sensiz sanki kabir azabıydı her an hersaniye
şeytan azapta gerek derler Benseseni sevenask dolu bir yürektim Bana layık gördüğün bu ayrılık azaptarı doğurdu Kırılan bir kalbin en karanlık hücresinden.
Karanlıklara atışın yokluğunla boğusun
