Kanatsa da içimi gidişin
Dokunma gözyaşlarıma
Soluksuz bitsin bu sevda
Ağlasın ağlasın bu şehir aşkımıza
Senden sonra
Aynalar benden kaçtı
Umutlar elimi bıraktı
Uykular bana küstü
Şimdi sırtımda gecenin yağmurları
Başımda kasım rüzgârları
Ve dilimde hep o şarkı
Seni o kadar çok sevdim ki
Gel gör ki
Bağıramadım seni hiç bir yerde
Çağıramadım
Şımartamadım seni şımaramadım
Nedense
Hep son vapurlarda bekledim seni
Hep son trenlerde
Karıştım o kör kalabalıklara
Kimselere gelmediğini
Sana da sevdiğimi söyleyemedim
Oysa
Seni o kadar çok sevdim ki
Öyle kolay kolay unutamam ben
Öyle kolay kolay ayrılamam ben
Bu kaçıncı kahroluşum seninle
Bir daha ölmeye dayanamam ben
Cebimde yıllanmış bir yalnızlığın adresi
Ayaklarım başka yeri bilmez
Pişmanlığım
Hazin şarkılar kadar hazin
Hangi sokağa girsem çıkamam
Hangi yatağa girsem uyuyamam
Hangi resmine baksam ah dayanamam
Ellerimi sende unutmuşum
Yüreğimi sende
Kimseye verecek sevgim de kalmadı
Çünkü
Seni o kadar çok sevdim ki
Senden sonra hangi tene dokundumsa kül
Hangi eli tuttumsa kar
Hangi dudağı öptümse buz
Hayatımda ne tat ne tuz
Seni o kadar çok sevdim ki
Anlayacağın anlayacağın
Her gece bir başka acının koynundayım
Ve her sabah
Bir başka idam sehpasındayım
Son sözüm mü
Seni o kadar çok sevdim ki
Ah seni o kadar çok sevdim ki
Öyle kolay kolay unutamam ben
Öyle kolay kolay ayrılamam ben
Bu kaçıncı kahroluşum seninle
Bir daha ölmeye dayanamam ben
Ahmet Selçuk İlkan