Uzaktir ve soguktur geceler oralarda üsürsün. Üstünü kalin giy sensizligine benzemesin soguk.
Bütün niyeleri topla etegine ve icin rahat ediyorsa bu sabah sözüm yok sana. Sözcüklerin dili tutuluyor. Soluksuz kaliyor geceler. Gecelerin ejderhalari köse baslarinda. Ihanetlerin ve korkularin tutsagiyiz ne fayda. Yirtip gögsümüzden yüregimizi aciga cikarma yoksuluyuz. Bütün asklar dökülüyor üstümüzden. Yamali yasiyoruz hayati, hayat icimizden geciyor soguk ve telasli.
Saat gece oniki ve o koca düsleri yontan ellerimize bakakaldik caresiz. Kisacik anlarda atistirdik sevdayi. Kactik kovalandik bütün limanlardan. Simdi mülteci eskisi horlanmalara uyaniyor düslerimiz.
Saat gece oniki ve derin okyanuslar ortasinda susuz kalmak bu emekci gözlerime, icten bir selama muhtaclik. Savaslar ortasinda silahsizim, sessizim. Küskünüm bütün Limalara. Her günüm sonbahar, bütün agaclarim güz sarısı. Nerde bulurum icime akan yangininn müsebbibini?
O; diyordu agzini kocaman ayirarak “ Bütün davranislarimiz ezberletilmis, kurulmus saatler gibiyiz her birimiz. Baskalarinin asklarına bakarak seviyoruz, öncekilerin aglamalarini ezberliyor, onlar gibi agliyoruz.”
O da benzedi gittiginde ötekilere. dedi digeri. Kirilgan bir kagit gibiydi , sicakti yanmak icin her cey vardi. Yandi…
Saat gece oniki ve cöl rüzgarlari esiyordu icime dogru, küller sözcüklere yapisti havalandi…
Gördüm gördügünü, gözlerin titredi bir ölünün yüregine bastiginda. Telasliydi karakollar , bir gülümsemeyle paramparca olacakti sigindigin buzdagı. Damagini isirarak agladin, kanin akti icine dogru, giderken gördüm gördüğünü…
Hatirla , ne büyük daglara ciktik seninle, yorulduk dinlendik terledik yeni bastan . Sokaklardan gizli gectik, sarkilarimizi sakladık dis aralarina, üstümüze düstü gökyüzü, altimizdan cekildi toprak da vazgecmeyiz dedik.
Saat gece oniki ve hala tadı var dilimde topragina damlayan terinin. Pasli aksamlar gördüm ben senden sonra. Ekmegimde küf , suyumda agu. Kalkanim düstü, kirildi kadehim. Hirsla kapistigim aksamlara döndü sarkilar. Kanayan yanlarimizi saran türküler camdanmıs meger, eylül rüzgarlarinda vuruldu düstü yere, paramparca oldu.
Düsmani sevindiren rüzgarlar esiyor coktan beri, ici üsüyor dostlarimin.
Uzaktir ve soguktur geceler oralarda üsürsün. Üstünü kalin giy sensizligine benzemesin soguk.
Sesine hasretim sevdigim ,dostum, yoldasim. İcim üsüyor. Mevsimler gecer acilar büyümez sonsuza kadar. Bizi böyle kuru yapraklar gibi savuran rüzgar ,yeniden ortaklastirir adimlarimizi ayni sokaklarda. Coktan sönmüs gözbebeklerimizdeki ISIK yeniden yanar, sonra simsicak sarilir ellerimiz, yar deriz, yoldas deriz halaylara dururuz. O zamana dek dimdik kal benim tek sigindigim limanim ...
[/quote]
