Ölümün Şahdamarına İlk Hamle
Sonsuz kovalamacaların sonucundayız.
Elde;üçgen vücutlu bir sıfır,
Tavanda ondalık bir yağmur
Fikrimizde tipi..
Kare kökünde aşk saklayan çift kişilik bir günah kaldı.
Gözlerimin duvarını süsleyen,
Hepsi acı çekmeye meyilli
Hepsi mertebe sahibi;
Gecenin ilk ışıklarına doğru hücum eden yarasa cemiyeti,
Evet evet;
Gözleri ameliyatla açılmış bir yarasa gibi,neyden kaçtığını bilmeden yaşayan
Selülitli kadın portreleri kaldı.
Bedava ekmek söylentilerinin fakir mahalleye intikal etmesiyle;
Onlar artık benimle aç,onlar benimle tok!
Tüm uzuvlarıma kutsal bir kitap edasıyla inerken şehvet
Artık beni de sevmene gerek yok.
Sonsuz kovalamacaların sonucundayız.
Bana gitmek kaldı.
Ve beni bırakmak için o yere;
Sabaha karşı evimin önünden bir intihar
Beni,tarifsiz bir istasyon özlemi aldı.
Aklımda çürümeye mahkum gri kafiyeler
Aklımda;
Yerle gök arasına sıkışmış,
İlk akıntıyla kendi sularına dönmeyi bekleyen
Cennet yolcusu balığın,
Cam tarafına kesilmiş,nemli bileti kaldı.
Unutma!
Ben giderken, sana bu coğrafyada kalmak yakışır.
Bundandır ki;
Biraz can bıraktım
Biraz kan.
Boş bavulun içinde yut diye sana yalanlar bıraktım..
Bir bardak okyanus bıraktım pembe masana;
Yut onları hemen!
Yut!
Her gece fikrimden bir çıkmaza düşüyorsun.
Bari bu sefer,
Dalı çürük bir dilek tut!
Sonsuz kovalamacaların sonucundayız;
Senden kalan olmasın diye anıların,
Onları tüm putlarla beraber yaktım.
Ben giderken sana kalmak yakışmaz diye
Hafif bir ölüm..
Sana altında biraz su;
Terkedilmiş bir köprü bıraktım.
[/quote]
[/quote]
