Bir tuhaf oluyor elim ayağım,

Boyunbağımı düzeltiyorum şaşkınlıktan,

Ceketimi bir ilikleyip bir açıyorum.

Seninle karşılaşınca ansızın,

Bir ışık alıyor gözlerimi,

Doyasıya bakamıyorum sana,

Bir sis içinden geçip gidiyorsun.

Ayak seslerin kaybolunca uzakta,

Benim dünyamda başlıyor yürüyüşün,

İçimde kunduralarının sesi,

Sonsuz bir yoldayız ikimiz de,

Sen varsın her halimde.

Adım atışımda sen,

Bakışımda sen,

Senin gibi konuşuyorum belki,

Aynaya baksam, sen güleceksin...