Ama yürekler taştan duvardı Söylenmemiş çok söz vardı Bu Kadını ne sandın sen Senin için ölürdüm ben Bi savaş gibiydi sanki Bi sevdadan daha fazla
Duydum ki. Unutmak istemişsin adımı Yakmak istemişsin hatıralarımı. Ne diyebilirim ki ?
Ben senin günahlarına kefil olmuşken Sen adımı unutmaktan başla ilk önce. Sonra da hatıraları yakmakla devam et. Yeter ki sen unut beni Dağ olur katlanırım yalnızlığına Toprak olur alışırım yokluğuna Unuttuğunu bilsem de Yine ben kefen olurum acılarına Haydi adımı sil dudaklarından Sonra da Fakir yüreğimi sonsuza dek çıkar hayatından İkimizde kaybettik bak sonunda
Yollarında toz Dudaklarında söz olmuşken Git hadi Sana verebileceğim tek birşey vardı Yamalı bir yürek Canımı " canından " sök de git. Merak etme Gözlerimde kanasa da adın Yüreğimde yine sana ağlarım. Sen istemesen de Sen beni sevmesen de Koynundan ölüme koşarım
Giderken benli hatıraları sök takvimlerinden. Sende hiç var olmadığımı Yüreğine hiç dokunmadığmı düşün. Yarım bedenimi dudaklarında öldürerek git
Hadi bekletme elindeki tetiği. Körpe acılarını Soğuk namlunun ağzına verip Günahlarınla tam yüreğimden vur beni Yüreği beş para etmez bu KADINI Bir ikindi vakti İki dudağın arasına kefensiz göm
