Sakin ölme benden önce… Evet, belki zamani tutamayiz ellerimizle, belki hayata hükmetme lüksümüz olamaz asla…
Evet, haklisin biz karar veremeyiz belki ama; Sen yine de ölme benden önce.
Sakin kapatma gözlerini, sakin birakma beni bir basima bu evrenin keskin yamaclarinda…
Hani düsünüyorum… Düsünüyorum da;
Senin olmadigin bir sehir olabilir elbet, Hatta senin olmadigin bir ülkede de bulunabilirim…
Bilemeyiz ki hayat ne düzenler kurmus ve biz ilerliyoruz onun içinde…
Hani demem o ki, yaninda baskalari da olabilir ve sen mutluluk dagitabilirsin onlarla.
Yani ben, belki ben hic olmayacagim kim bilir hayatinda....
Belki düsüyorum da hic görmeyecegim de seni ama olsun;
Olsun dedim ya, bunlar benden önce gitmeni gerektirmez ki.
Ben zaten senin mutsuz olmani istemiyorum, sadece benden önce ölme diyorum sana.
Nefes Aldigini Bilsin Yüregim...Bu Bana Yeter..!!
Bir yerlerde gülücükler savurdugunu bilsin, yasadigini ve ölmedigini.
Bilsin iste, sadece bilsin…
Fotograflara baktigimda gülümseyerek gitsin elim, Varsin arayamasin seni;
Ama arama ihtimalimde acacagini bilsin kalbim…
Fotograflara bakip öldügünü düsünmemeliyim.
Düsünüp gücsüzlesmemeli.
Bilmeliyim, bir yerlerde nefes alip gülümsedigi sevgili!
Belki haberin olmadan anarim adini ardindan simdi oldugu gibi,
Belki gizli sakli kalmis sevdami cikarip koklarim tekrar tekrar kim bilir…
Ya da aglarim aklima geldiginde gülümseyerek,
Belki yanimda bulunan dost sohbetlerinde gözlerim isil isil anlatirim seni umursamadan hic kimseyi!
Bir sekilde var oldugunu hatirlatirim kalbime ya, öldü lafini yakistiramam sana,
Bu yüzden sakin, ölme benden önce…
Senin olmadigin bir evrende yasamayi ögrenmedim ben cünkü, cünkü ben sensizligi hic bilmedim…
Nasil yasanir, senin olmadigini bilerek nasil ayakta durulur düsünemiyor bile yüregim…
Sirf bu yüzden, sadece bu yüzden ölme benden önce…
Sakin kapatma gözlerini ben nefes alirken.
Birilerinden gelmesin gittiginin haberi…
En fazla mutlulugunu anlatsinlar bana ama öldügünü asla…
Dedim ya sana;
Senin olmadigin bir sehir olabilir elbet, hatta senin olmadigin bir ülkede de bulunabilirim…
Bilemeyiz ki hayat ne düzenler kurmus ve biz ilerliyoruz onun icinde…
Hani demem o ki, yaninda baskalari da olabilir ve sen mutluluk dagitabilirsin onlarla.
Yani ben, belki ben hic olmayacagim kim bilir hayatinda.
Belki düsüyorum da hic görmeyecegim de seni ama olsun;
Sen yine de kapatma dünyaya gözlerini benden önce…
Sakin Beni koyup gitme bir basima, bil ki buralardaki kötülük Sen olmazsan daha cok bulasir Bana…
Evet, belki zamani tutamayiz ellerimizle, belki hayata hükmetme lüksümüz olamaz asla…
Evet, haklisin biz karar veremeyiz belki ama; sen yine de ne olur, ölme benden önce...
