İçimden Geçen O Şarkısın Yine
Bir karanfil gölgesi düşer duvardaki resmine
Gözlerim, yol alır gider, bulutlar ülkesine...
Birazdan uyuyacak yastığımda kalan son terin
Bir yolculuk farz edeceğim bu gidişindeki anlamsızlığı
Ve biliyorum
Daha üşümeden yüreğim
Kapımın yeniden çalacağını...
Belki bıkmıştın dilimdeki sözcüklerin yorgunluğundan
Belki çok özlemiştin serçe yalnızlığını
Ayrılığın gölgesi ne bilir ki onuru can tanem
Yüreğimizin, aşk kırıntılarını katık yaptığını
Eğer soluğum sıkışıp duruyorsa
Bil ki
İpini koparıp gelen bir mutluluk gibi
İçimden geçen o şarkısın yine
Şimdi sana yazdığım tüm şiirleri soruyorum duvarlara
Bir tek o karanfilin gölgesi tanıyor
Bulutlar ülkesinde bıraktığı gözleriyle
Bir çerçevenin mutluluğuna ağlıyor...
Bir şair gölgesi düşer alfabedeki üç harfe
Ve...
Hiçbir söz yazılmak istenmez
Ayrılığın zehir zemberek diliyle...
