Bugün üç yıl bitti. Onun karşısına gelinlikle çıktığım günkü
kadar
mutluyum. Tanrım, onu ne kadar seviyorum. Mükemmel bir
erkek,cazibeli, yakışıklı, anlayışlı,sevecen, her şey var. Bugün
Cumartesi,bıraktım arkadaşlarıyla eğlensin. En sevdiği yemek olan
pastırmalı Kurufasulye ile pilav yapıyorum. Pişti,
demleniyor.Banyo
yaptım, en sevdiği kıyafeti giydim. Yemekten sonra, şöminenin
karşısına bir şişe kırmızı şarapla uzanacağız... Eve geldi
sonunda.
Beni öpüşü biraz soğuktu, aklı başka yerde sanki. Aman Tanrım,
yoksa? Tüm cilvelerime rağmen, bana yanaşmadı. Arkadaşlarıyla ne
yaptığını sordum,
ağzında birşeyler Geveledi. Yemekte biraz keyfi
yerine gelir gibi oldu, ama hala dalgın,hala uzak,hala kabuğuna
çekilmiş. Herhalde ÖTEKİNİ düşünüyor.Benden genç mi acaba?
İşyerindeki sarışın pazarlama temsilcisi olmasın? Şöminenin
karşısında şarabımı! zı yudumlarken, artık dayanamadım 'neyin var?'
diye sordum. Gülümsedi, zoraki bir gülümseme, acı dolu, uzaklık
dolu.. 'Yok birşeyim' diye geçiştirdi. O gürül gürül yanan aşkın
bu
kadar çabuk biteceğine inanamıyorum, daha dün bana ebediyete
kadar
benimle olmak istediğini söylüyordu. Bugün aramızda iletişim
kopukluğu başladı bile.Belki de kilo alıyorum. Çok mu vır vır
yapıyorum? Elini tuttum. Elimi okşadı,ama eller hissiz, parmak
uçları soğuk... Stepe başlasam? Çocuk istesem? Yalan, yalan,
yalan.
Kendimi kandırmaktan başka bir şey değil bunlar.
Bitti...Bittti...Bitti. Tanrım, ölmek istiyorum. Kendimi son kez
onun kollarına attım. Ağlaya ağlaya uykuya dalmışım.

Kocanın Günlüğüne yazdıkları :
Sevgili günlük,Türkiye yine ispanyaya yenildi ama kuru fasülye güzeldi.