Bu öykü, çiftlikten çiftliğe, yarıştan yarışa koşarak atları terbiye etmeye çalışan gezgin bir at terbiyecisinin genç oğlunun öyküsüdür
 Orta ikideyken, büyüdüğü zaman ne olmak ve yapmak istediği konusunda bir kompozisyon yazmasını ister hocası Çocuk, bütün gece oturup günün birinde at çiftliğine sahip olmayı hedeflediğini anlatan 7 sayfalık bir kompozisyon yazar Hayalini en ince ayrıntılarıyla anlatır Hatta hayalindeki 200 dönümlük çiftliğin krokisini de çizer Binaların, ahırların ve koşu yollarının yerlerini gösterir
Ertesi gün hocasına sunduğu 7 sayfalık ödev, tam kalbinin sesidir İki gün sonra ödevi geri aldığında, kağıdın üzerine kırmızı kalemle yazılmış kocaman bir sıfır ve "Dersten sonra beni gör" uyarısını görür "Neden sıfır aldım ?" diye merakla sorar hocasına "Bu ödev, senin yaşında bir çocuk için gerçekçi olmayan bir hayal" der hocası "Paran yok Gezgin bir aileden geliyorsun At çiftliği kurmak büyük para gerektirir Önce araziyi satın alman lazım Damızlık hayvanlar da almalısın Bunu başarman imkansız" der ve ekler : "Eğer ödevini gerçekçi hedefler belirledikten sonra yeniden yazarsan, o zaman notunu yeniden gözden geçiririm"
Çocuk evine döner Uzun uzun düşünür Babasına danışır "Bak oğlum," der babası, "bu konuda kararını kendin vermelisin Bu, senin için oldukça önemli bir seçim" Çocuk bir hafta kadar düşündükten sonra ödevini hiçbir değişiklik yapmadan geri götürür hocasına "Siz verdiğiniz notu değiştirmeyin " der, "ben de hayallerimi"
O orta iki öğrencisi, bugün 200 dönümlük arazi üzerindeki 1000 metrekarelik evinde oturuyor Yıllar önce yazdığı ödev ise şöminenin üzerinde asılı…
Kimsenin, hayallerinizi çalmasına izin vermeyin Ne durumda olursanız olun, KALBİNİZİN SESİNİ DİNLEYİN !