Ateist bir adam bir gün
ormanda geziyor ve etrafındaki güzelliklere bakıyormuş. "...Evrim ne
güzellikler yaratıyor!" diye düşünüp mest oluyormuş. Birden arkasında
...kocaman bir ayı belirmiş ve onu

kovalamaya başlamiş. Adam bütün gücüyle kaçıyormuş ama her arkasına
bakışta ayının daha yaklaşmış olduğunu farkediyormuş. Dakikalarca
süren
bir kaçışın sonunda adamın ayağı yerdeki dala takılmış, ayi adamın
üzerine

atlamış, pençesini kaldırmış. Tam vurmaya hazırlanırken adam
"TANRIM!!!"
diye bağırmış. Bir anda zaman durmuş, ayı donmuş, ormandaki nehir bile

akmaz olmuş. Bir anda orman kararmış ve gökyüzünden bir
ışık
hüzmesi adamın üzerine parlamiş. Çok derinden gelen ilahi bir ses
adama: -

"Yıllarca bana inanmadın, yaratılışı kozmik bir kazaya bağladın, sana
bu
durumda yardım etmemi mi istiyorsun? Seni sevgili bir kulum mu

saymalıyım?" demiş. Adam utanç içinde: - "Biliyorum bunca yıldan sonra

dindar biri olmayı istemem haksızlık, ama belki AYIYI dindar
yapabilirsiniz." demiş. Ses: - "Peki." diye karşılık vermiş ve ışık
kaybolmuş. Nehir tekrar akmaya baslamis. Herşey eski haline dönmüş.
Ayı
pençesini indirmiş, iki pençesini de göğe doğru çevirmiş, ve konuşmaya

başlamiş: - "Tanrım, senin rızkınla orucumu açıyorum, hamdolsun
verdiğin nimetlere......