bigün seyyarın biri arabasına yüklediği yalanları satmak için yola koyulur.müşteriler çok ilgi göstermiş,kimi küçük yalan,kimisi en büyük,kimisi pembe yalan tercih ediyordu.akşam eve vardığında tüm yalanlar bitmişti.bikaç gündaha böyle işler yolunda gitti.ancak bütün yalanları satmasına rağmen.para kazanamıyordu.herkes aldığı yalanın parasını yarın ödeyeceğini söylüyordu.yalanların özelliği çabuk eskimesiydi.bi süre bişey satmadı.arabasına doğruluk yükleyip  yola çıktı.yalanlar kadar çabuk eskimiyordu fakat hiç bi doğruluk diğerine benzemiyordu.müşteriler doğruluğada ilgi gösterdiler.okadar çabuk bittiki aynı gün bikaç kez doldurup boşalttı seyyar.2.gün bitane müşteri bulamadı.herkes kendi doğrusunu başkasına kabullendirmeyey çalışıyordu.herkesin kendi doğrularında başkasını acıttıuğını farketti tüccar.budefa dostluğu yükledi.kavgayı bırakan insanlar 3 er 5 er dostluk almaya başladılar.çeşidiyoktu.paylaşılabiliyordu.ve dostluklar can acıtmıyordu.seyyar genen bol para kazandı.kazandığı paralarla çokça hayal yüklediarabasına insanlar hayalleri seçmeye başladılar.cesareti olanlar büyük hayalleri,bazıları küçük,güneş battığında tezgahta sadece kötü hayaller kelmıştı.ama onların renkleri güzeldi.güzelliğine kanan son müşteri bunları aldı.satıcı ertesi gün geldiğinde sokakta kimsecikler yoktuhayal kurmaktan kimse evden çıkmıyordu.hayaller bekleneni vermeyince buhranlar yaşanıyordu.teselli satıyordu alıcısı yoktu.insanların suçıu yok dedi benne satarsam onlar onu alıyor dedihepsinin artısını eksisini koydu.geriye bişey kalmıştı.evetherzaman satabileceğimiz bişey.arabasına sevgi doldurdu.beklediği oldu hergün sokaklarda yüzbinlerce sevgi almak isteyen insan vardı.herkesin sevgiye ihtiyacı vardı.çünki içimizde güzelşeyler barındırıyor.hayat sevince daha güzel oluyordu.hepimiz satıcı değilmiyiz.NE SATARSAKİNSANLAR ONLARI ALIYOR..