Muhterem Mü’minler!
Dinimiz İslam, müslümanları kardeş ilan etmiş, bu kardeşliğin güçlü olması için de bir takım görevlerle müslümanları sorumlu tutmuştur. Bu sorumluluklardan birisi de selamlaşmadır. Selamlaşma, müslümanlar arasındaki sevginin artmasına, kardeşlik duygularının kuvvetlenmesine vesile olur. “Selam”; 
’ın güzel isimlerinden bir isimdir. Cenab-ı Hak, Kur’an-ı Kerim’in birçok ayetinde selamlaşmadan bahsetmiştir. Nisa suresi 86’ncı ayet-i kerimesinde Yüce şöyle buyurmaktadır: “Size bir selam verildiği zaman ondan daha güzeliyle veya aynı ile karşılık verin. Şüphesiz , her şeyin hesabını gereği gibi yapandır.”
Kıymetli Müslümanlar!
Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) Efendimize birisi gelerek; “Ya Resulallah! İslam’ın hangi ibadeti hayırlıdır?” diye sordu. Bu soruya Peygamberimiz şöyle cevap verdi: “Yemek yedirmen, tanıdığına ve tanımadığına selam vermendir.”(1)
Bir başka hadis-i şeriflerinde de şöyle buyurmuşlardır: “İnsanların katında en makbul olanı, önce selam verenlerdir.”(2) Müslüman, selam vermekle din kardeşine değer vermiş ve sevgisini göstermiş olur. Zira selam vermek ve verilen selamı almak aynı zamanda bir duadır. Din kardeşine rahmet, bereket ve esenlik dilemektir. Sevgili Peygamberimiz (s.a.s.) Hz. Enes (R.A.) e şöyle demiştir: “-Ya Enes! Ümmetimden rastladığın kimselere selam ver ki ömrün uzasın. Evine girdiğinde selam ver ki hayrın ve bereketin çok olsun.”(3)
Her şeyin bir usulü olduğu gibi selam vermenin de bir usulü vardır: Genç olan yaşlı olana; binitli olan yaya olana; arkadan gelen ona kavuştuğunda önden gidene; az olan çok olan topluluğa selam verir.
Namaz kılana, lavabo ihtiyacını gidermekte olana, haram işle meşgul olana selam verilmez. Hutbe okunurken, sesli olarak Kur’an okunurken, camide vaaz dinlenirken, ezan ve ikamet okunurken selam verilmesi de uygun değildir.(4)
Öyle ise birbirimize sevgi ve saygıyla davranalım. İnsanların hak ve hukukuna riayet edelim. ’ın güzel ismi olan selamı birbirimizden esirgemeyelim. Din kardeşimizden tanıdık ve tanımadıklarımıza selamını en güzel şekilde verelim. Verilen selamı yine en güzel şekilde alalım.
Hutbemi, şu hadis-i şerif mealiyle bitiriyorum: “İman etmedikçe Cennet’e giremezsiniz, birbirinizi sevmedikçe de (gerçekten) iman etmiş olamazsınız. Yaptığınız zaman birbirinizi seveceğiniz bir şey söyleyeyim mi? Aranızda selamlaşmayı yayınız.”(5).
.
