Bir ülke varmış eskiden ve bu ülkede hiç ama hiç

kırmızı gül yokmuş,bütün güller beyaz renkteymiş.

Bir de birbirini çok seven bir kız ve bir delikenlı
...
varmış…Birbirlerine çok yakışıyorlarmış.

Kız çok güzel delikanlı ise çok yakışıklıymış.

Delikanlı bu kız için her şeyi yaparmış.

Kız ise bir şart koymuş ortaya:

Bana kırmızı renkte bir gül getirirsen seninle evlenirim;

delikanlı çok üzülmüş bu şarta,çünki hiç kırmızı gül yokmuş

bu ülkede.Beyaz güllerle dolu bir bahçeye gitmiş aramış

ama yok. Sonra oradaki bir bülbüle derdini yanmış.

Bülbül dinlemiş genci ve en sonunda; Üzülme delikanlı,

yarın buraya aynı saatte gel,kırmızı bir gül göreceksin…

Onu al kıza götür,evlenin mutlu olun.Sen onu çok

seviyorsun mutluluk hakkın demiş.Çocuk buruk halde

ayrılmış ordan.

Ertesi gün bahçeye gitmiş koskoca bahçe beyaz güllerle

dolu yalnızca en ortada kıpkırmızı bir gül!! Delikanlı

biraz şaşkın,biraz heyecanlı,biraz mutlu koşup gitmiş

gülün yanına…Ama gördüğüne gerçekten çok üzülmüş.

Bülbülün yerde kendini gülün dikeniyle öldürmüş

olduğunu görmüş.Gülün hemen dibinde cansız

yatıyormuş. Delikanlı,kendisinin mutluluğu için,

bülbülün kanıyla
boyalı olan kırmızı gülü alıp kızın yanına gitmiş.

Kız, arzusu gerçekleştiği için çok sevinmiş ve kendisine

kırmızı bir gül getiren delikanlıyla evlenmeyi kabul etmiş.

Ama delikanlı:''Seninle evlenebilmem için bülbülün

ölmesimi gerekiyordu?'' demiş ve oradan ayrılmış.

BİRİLERİNİN MUTLULUĞU ASLA

BAŞKALARININ
MUTSUZLUĞU OLMAMALI…