Kimsesizim sen gideli Uzak diyarlara umutlarım çoktan göçtü gitti Mevsim hazan… Bir turna kanadında götürdü mavi düşlerimi Yüreğim yalnızlığın eksilerinde donuyor Özlemin sıcaklığı dereceler sığmıyor Bir masum bakış kaldı gözlerimde senden geride Ne gece bitiyor ne geceler sabahı bağlıyor.
Doğmuyor güneş yokluğunda Kaldım ayrılığın ayazında Susuyor sevda türküleri Bir ateş yanıyor bağrımda Sevdamın acısı yakıyor boğazımı Acıtıyor hüzün bir yanımı Ellerim üşüyor içim ürperiyor Uykular nicedir kapımı çalmıyor Ve rüyalara dalmıyorum yokluğunda Renklerim de soldu… Tenimde…
Maviler gitti Bilirsin tutkunumdur maviye bir de sana Oda bana sırtını döndü küstü Kalmadı artık sevimli hiçbir şeyim Sevimsiz yokluğunda Seninleyken huzurveren her şey Yokluğunda beni sıkıntıya sokuyor Seninleyken sahip olduğum büyün duygular Öksüz kaldı boynu büküldü Her şey dağıldı Bir şeylerin kırıntısı duruyor şimdi yüreğimde Mutsuzlukla yeni tanıştık Ve iki samimi dost olduk Yokluğunda benden hiç çıkmıyor Gözyaşlarım sular seller gibi boşalıyor Hesapsızca hazırlıksızca yakalandığım Bu ayrılık felaketinden Kurtulamıyorum… Sadece çabalıyorum çırpınıyorum Oluruna bıraktıkça Daha çok yıpranıyorum Derman arıyorum bekliyorum Ama daha çok acı çekiyorum Bir umman sanki bu sevda Ve ben kapılmış gidiyorum Tadını alamıyorum hişbir şeyin yokluğunda Ne katran karası çayımın tadı var Ne kır gezilerimin Ne kokladığım beyaz güllerin kokusu aynı Ne de izlediğim sinemaların Sanki çayım seninle tatlıydı Sanki kırlar seninleyken başka baharı yaşardı Ve çiçek kokuları sanki tenine karışırdı Şimdi her şey anlamsızlaştı Yokluğunda içim acıyor Bir yangının ortasında Bir denizin tam kıyısında Bir filmin en can alıcı yanındayım Hani bir hareketle yanacak Hani bir adımla denize düşecek Hani filmin ortasında gözyaşlarına boğulacak gibi Yani yaşamla ölüm arasındayım
Ya dön gittiğin yerlerden Ya da ben kaybolacağım yokluğunda….
