İSİMSİZ BİR BEBEKTİ O..
Hani bir bebek verir Yaradan kucağınıza,taaa yürekten seversiniz onu…Sıcaklığını hissedersiniz kollarınızda..Ama henüz isim bile koyamadan bebeğinize,kayar gider ellerinizden..İçiniz acır,içiniz kanar..
İşte öyle bir şeydi sevgimiz..İsimsizce kaydı gitti ellerimizden.Artık çok da önemli değil o isim. Abuzer olsa ne olur Goncagül olsa ne olur? Yaşayamadan tükenip giden bir sevgiydi o..Bir izi kaldı yüreğimde hep kanayacak,birde sıcaklığı buzların üşüttüğü ellerimde
Şimdi özür vaktidir sadece.Haddini bilemedi yüreğim özür dilerim,hayatına verdiğim geçici rahatsızlık için,çaldığım her saniyen,sen görmeden aldığım her tebessümün için,sen olmadan kurduğum her senli düşlerim için..Haddini bilemedi ONURSUZ yüreğim,
Özür dilerim.
Sabahları çiytanem, akşamları gün batımım, geceleri uyku damlalarımla gelen rüyalarım olduğun için.Sen olmadan seni yaşamayı başarabildiğim içim..
Sevdiğim, kıskandığım için,benim sandığım için,yaşattığım bıkkınlıklarım için.. Yine haddini bilememiş yüreğim özür dilerim.
Söküp çıkardım yüreğimi içimden artık.Şimdi elimde kanıyor hala ılık ılık..Bir damla kanda senin sayfana damladı.Engel olamadım Özür dilerim..
Şimdi yol için bir bohça hazırladım kendime..İçine o çaldığım tebessümlerini koydum. Biraz buz parçası yandığımda yüreğim basmak için. Gizlice öptüğüm saçlarından bir iki tel.. Biraz burukluk, biraz sızı.. Haa birde bir sözünü çalıp koydum içine.(O bana kalsın)Özür dilerim.
Ey sevgili! Ben gidişlerimde bile yalnız değilim. Sanma ki bulduğum yerde bırakacağım seni.Sen yine geleceksin benimle her zamanki gibi görmeden bilmeden hissetmeden.Yol arkadaşı olacaksın yönü bile tayin olmamış gidişlerimde..
İsimsizce göçüp giden bebeğimizin ardından;
Şimdi bende, sana verdiğim yükü almanın huzuru, sende bıkkınlıklardan kurtulmanın mütluluğu..
