Toplam bakislar: 962 - Toplam yanitlar: 0 |
|
&nb sp; -Güzel olduğunuz kadar küstahsınız da. -Anneciğim, ben bu amcayı çok sevdim. Ona baba diyebilirmiyim? -Bana annemi tekrar anlatır mısın babacığım? -Senin annen bir melekti yavrum. -Neden ağlıyorsun anneciğim? -Hayir yavrum ağlamıyorum. Gözume toz kaçtı. -Benim de senin yaşlarında bir oğlum vardı evladım. -Seni sevmiyorum, seninle oyun oynadım, bunu anlamadın mı hala. -Annen sen doğarken öldü yavrum. -N'olur gerçeği söyleyin doktor yaşayacak mıyım? -O kızla evlenirsen, seni mirasımdan mahrum, evlatlıktan men ederim. -Nayır Necla, n'olamaz. -Hayır siz kovmuyorsunuz, ben vazifemden istifa ediyorum. -Tanrım, bu resim... bu resim... -Ben fakir bir gencim, sen ise zengin bir fabrikatörün kızısın. -Biz ayrı dünyaların insanıyız. -Aman tanrım, göremiyorum... Göremiyorum.. Kör oldum. -Göruyorum... Göruyorum.. -Evlenince pembe pancurlu bir evimiz olacak. -Aman Allahım, ne kadar mesudum. -Hayır.. Durun..! Kemal suçsuzdur.. Aradığınız suçlu benim ! -Bizim bu dünyada yaşamaya hakkımız yok mu be hakim bey abicim. Ha? -Bu ses.. Bu ses.. Olamaz, git.. Git buradan.. -Vücuduma sahip olabilirsin ama ruhuma asla. -Üstlendiğin vazife çok mühim Kemal, bu görevi layıkıyla yapacağından eminim. -Ben kör bir gencim, hayatımı keman çalarak kazanırım. Rica ederim duygularımla oynamayın. -Sen arkadaşımın aşkısın. -Sizi ebediyete kadar bekleyeceğim. -Lütfen haddinizi biliniz. -Metanetinizi muhafaza ediniz. Tanrıdan ümit kesilmez. -Tanrım ne kadar bedbahtım. -Bana yıllar önce çılgıncasına sevdiğim bir kadını hatırlattınız... -Babanın kanını yerde koma oğul. -İşte bana yazmış olduğun aşk dolu mektuplar. Meğer hepsi yalanmış. Al bunları. -Hayır Yusuf... Olaylar sandığın gibi değil. -Fakirsin sen.. Fakir.. Fakir.. -Beni paranla satın alabileceğini mi sandın? -Bu resimdeki amca kim anne? -Sen kaç yiğidim, ben onları oyalarım. -Hayır.. Hayır.. Tertemiz hislerimle oynadın benim. -Biliyordum.. Ölmediğini biliyordum Rıfat. -Oh ne saadet. -Yaa Justinyanus, işte buna Osmanlı tokadı derler. -Yettim yiğidim. -Yavrum İstanbul sana neler etmiş? -Saadet dolu yuvamıza kara bir gölge düşürdün. -Bizim gibi insanlar şerefleri için yaşarlar, namusları için ölürler. Ama sen bunu anlayamazsın. -Ben artık yarım bir insanım. -Çocuğumun ameliyat parası için yaptım herşeyi. -Ağlamak istiyorum. -Demek ikimizde aynı kadını sevdik. -Olmadı Neriman, yapamadım.. Seni unutamadım. -Ben sırtımda taş taşır, yine seni okuturum yavrum. -Söyleyemedim anne, babamın simitçi olduğunu yine söyleyemedim ! -Son nefesimde herşeyi itiraf etmek istiyorum. Katil benim. -Demek aşkımız bir yalandı. -Tanrım neden, neden ben! -N'allahım...sen sen ...bu ses n'olamaz... -Bilmiyordum , bilmiyordum ,yemin ederim bilmiyordum... -Lütfen beni yalnız bırakın zira ders çalışmam gerekiyor
|
|
|