REKLAM

Paylaş:
RSS 1.0     RSS 2.0

Toplam bakislar: 1028 - Toplam yanitlar: 0

GONDEREN: andromeda on 11/06/2010 17:31:52


 

Ah benim örselenmiş incinmiş karanfilim
Bir sessiz çığlık gibi
Kırmızı masum narin
Bu ürkek bu al duruş
Söyle neden bu vazgeçiş
Ne oldu ümitlerine
Bu ne keder bu ne iç çekiş

 

 

Kırılma, küsme sen yine bir şiir yaz
Çok değil inan az kaldı az
Bu kadar erken susma biraz bekle
Ağlama, ağlama gül biraz

Hakikate giden yolda yürürken her şey, her zaman umduğumuz gibi gitmeyebiliyor...

İçimizdeki varlık doğru yolu hissediyor ve bu yolda asıl idealimize, içimizdeki değerlere göre hareket etmemiz gerekebiliyor...  Kendimizi ve ne kadar yüce bir varlık olduğumuzu hatırlamak ve bu gücümüzü ortaya koyabilmek, yola devam edebilmek mücadele gerektiriyor..

Önce korkularımızla... Kararlarımızla.. Sonra sonuçlarıyla...

 

Gerçek ve sahte olanı ayırabilmeyi öğrenmek..

Zorlu savaşlar vermek.. 

Bizi özde neyin mutlu edebileceğini hissedebilmek..

Hiç kolay değil..

 

 

 

Yüzleşmek gerekiyor.. Kendimizle ve içimizdeki tüm yönlerimizle.. 

Melek tarafımıza karşı içimizdeki şeytanla...

Hüznümüzle, sevincimizle...Gölgelerimizle...

Tutkularımız, arzularımız, sorumluluklarımız,

Doğru sandıklarımız,

Yanlış yaptıklarımız....

Olması gerekenler ile olmasını istediklerimiz arasındaki farklar...

Nedenini anlayamayıp, olmasını bir türlü isteyemediklerimiz..

Sevginin bile yetemediği zamanlar....

Bazen doğru, bazen yanlış kararlar.. Maskeler...

 

Dayanamayıp yola devam edemeyeceğimizi sandığımız zamanlar olabiliyor,

"Yeter artık" dediğimiz... 

Pek çok şey bizi yıldırabiliyor, güçsüz bırakabiliyor...

Hatta bazen ağlatıyor ...

 

 

 

Geride bıraktıklarımız, özlemlerimiz,

başaramadığımızı sandıklarımız, zarar verdiklerimiz..

 

Yine de ayakta kalabiliyoruz...

Sevebiliyoruz, zamanla mutlu olabiliyoruz gerçekten...

Gülebiliyoruz hala umutla ve çoşkuyla..

Hatırlamaya başlıyoruz ki herşeyin bir sebebi var.. Bizi dönüştürmek..

Herşey ve herkes bize dönüşüm fırsatı sunmak için burada..

Aydınlanma fırsatı belki de..

 

Biz mi yaratıyoruz bu olayları..?

Biz mi seçiyoruz mutlu ettiklerimizi veya yaraladıklarımızı..?    

Başta bir plan belirlemiştik, yol güzergahı..

Yol ayrımlarında dikkatli olmak gerekiyor,

işaret levhalarını tanıyabilmek için.

Ruhumuzu, yüksek benliğimizi,

iç sesimizi dinlemeyi öğrenmek...

 

Hep beraber yaptık bu yüce planı belki de..

Bu yolculukta yalnız değiliz...

Amaç en yüce halimize ulaşmak..

Egomuzu aşmak...

Aradığımızı; gerçek kimliğimizi, öz benliklerimizi bulmak..

 

İsteklerimizle, nefsimizle mücadele sonunda başarmak,

Aradığımız şeyin aslında kendi içimizde var olduğunu farketmek

Doğal halimize ulaşmak.. Bilge olmak..

Cesur olmak, Saf olmak..

Köprüleri geçmek..

Kapkaranlık bile olsa ışığa doğru yürümeye devam etmek....

Kanatlanmak, özgürce uçmayı öğrenmek

 

 

 





--------------------------------------------------------------
*cesaretin bittiği yerde esaret başlar *
11/14/2024



*** SanalKahve.com 2008-2023 ***