VEFA RÜZGÂRI
Hep yüzü düşünülür yaşamın.Hep yüzünden bakılır aynaların. Aynalar yalan söyler. Aynalar hercai.Fallardan medet umulur, düğümler öyle çözülür. Devir böyle bir devirdir. Bir çekirge bakışlı gece, iner günün üstüne. Çatlar kabuk bağlamış yüreklerin mahzenleri. İsyan ve sancılar, seherlerin hüznüne sarkar.Kim söylemişti hatırlamıyorum. “Zaman yosmadır”, diyordu şairin biri. Vefasızlığın ellerinde zaman, yosmadır. Zaman değince üzerine, mavi solar,beyaz kirlenir. Adı kalır sayfalarda, zaman taştan sert... Bunu yıllar bilir.
Ardından yeni yıllar gelir.
Her gelenden bin sadakat beklenir.
Vefa, artık İstanbul civarında bir semtimizdir.
Vefa rüzgarı, bizim semte uğramayalı ne kadar zaman oldu bilmiyorum. Aylar geçiyor, yıllar geçiyor, bu rüzgardan haber alamıyorum. Zaman akıyor. Ruhumuzu avuçlayan keşakeş kavgalara duruyor benliğimiz. Bilmediğimiz, sorgulamadığımız,üç günlük kaygılar örtüyor ufkumuzu.
Mahrem-i esrarımız, çapkın rüzgarların diline düşmüş. Yapılan tüm iyiliklerin üzerine kar yağıyor. Bin serzeniş düşüyor üzerine. Lime lime olan bakışlarımız elemli, firkatin kadranında. Dimağlarımıza vesvese yağıyor.Tılsımlı zamanlar gitti gideli, vefasız yağmurlar yağmalıyor ruhumuzu... Salkım saçak sevgiler düşmüyor yüreğimizin kuytularına. Sevgiler yalın ayak. Kıymıkları acıtıyor içimizi. Ruhlar kurak ve firari.
Gönüller, kayboluyor eflatun düşlerin sadakatine...
Vefa rüzgarları esmiyor semtimize...
Özlemle bekleyen bir yüreğe, sevgisi ertelenmemiş bir gülü uzatmak... Düşüncesi bile sızmazken ruhumuza, sebepsiz ayrılıklar keser cezamızı. Sürgünlere düşer yüreğimiz.Kan kırmızısı şafaklar gözyaşlarıyla ıslanır. Bu kaçıncı uykusuzluk, kaçıncı yalnızlığımızdır? Günbatımları hüznümüzü kamçılar.Duyguların taş duvarlarını yıkıp geçen vefa rüzgarları uğramazken semtimize, demet demet sevgi sözcükleri yalandan düşer önümüze. Yalancı güzellikler sahte cilalarla parlatır ufkumuzu... Hangi sabahlara günaydın! diyeceğimizi bilsek de , hangi dikenin kanatacağını, hangi rüzgarın üşüteceğini öğrensek de, hangi dalın kırılacağını bilmez kırılganlığımız.
Güneş çerçevelenir riyanın cilasıyla...
Ancak...
Vefa rüzgarları bir türlü esmez üstümüze.
