İslam, insanların doğuştan getirdiği devredilemez ve yadsınamaz bir takım haklara sahip olduğunu kabul ederek bunların engellenmesine şiddetle karşı çıkar. Bunların başında yaşam hakkı gelmektedir. İslam ın geldiği dönemde kız çocukları diri diri toprağa gömülmekteydi.
İslam ın Peygamberi bu insanlığın onurunu rencide edici kız erkek ayrımına dayalı çarpıklığı ve insanın yaşam hakkının elinden alınmasını doğru olmadığını bildirmiştir. Bu hususta ilahi buyrukta şöyle belirtilmiştir; “kim bir insanı haksız yere öldürürse bütün insanlığı öldürmüştür. Kim de onu kurtarırsa bütün insanlığı diriltmiş gibidir.” Burada bir insanın öldürülmesini bütün insanlığın öldürülmesi olarak değerlendirerek insanların yaşama hakkının asla engellenemeyeceği ve bu hakkı engellemeye hiç kimsenin sahip olamayacağı belirtilmiştir. İslam ın insan haklarında vurguladığı bir diğer husus ise inanç özgürlüğüdür. Hiç kimse bir başkasının dinini, inancını alaya alma, ona hakaret etme ve onu engelleme hakkına sahip değildir. Bu hususta ilahi buyrukta “ siz onların ilahına dil uzatmayın ki onlar da sizin ilahınıza dil uzatmasın” “sizin dininiz size benim dinim banadır” şeklinde belirtilen ifadeler dinde zorlamanın ve baskının olmadığını belirttiği gibi başkalarının inançlarını küçümsemenin de doğru olmayacağını vurgulamıştır.
Bir başka husus ise öğrenme hakkıdır. İnsanlığın ilk öğretmeni olarak Allah ilk insan Ademi yarattığında ona isimleri öğreterek meleklerden daha yüce bir değer vermiştir. Cahiliyetin karanlığında okumanın ve öğrenmenin en alt düzeyde olduğu bir toplumda ilahi vahyin ilk emrinin “oku” olması çok manidardır. Bununla birlikte İslam Peygamberinin “ilim öğrenmek kadın erkek her insana gereklidir” sözünün kızların diri diri gömüldüğü ve okumanın ayrıcalıklı insanların tekelinde olduğu bir dönemde söylendiğini göz önünde bulundurursak İslam ın bu temel insan hakkına ne kadar önem verdiğini anlamış oluruz.
İslam, insanların özel yaşamlarının da korunmaya değer olduğunu kabul eder. Bununla ilgili olarak “birbirinizin ayıbını araştırmayınız” şeklinde bir ilke belirler. Bununla birlikte iftirayla,dedikoduyla,gıybetle bir başkasının haysiyetinin onurunun rencide edilmesini menfi bir davranış olarak ele alır.
İslam insanlığı evrensel insan kardeş olarak değerlendirir. Onların arasında ayrımın olamayacağını vurgular. “Hepiniz Ademin çocuklarısınız” şeklinde bir global yaklaşımla insanlığı renk, ırk, cins, soy, sop, makam ve mevkiye dayalı ayrımcılığa karşı uyararak,birbirimizi insan kardeş olarak anlamaya çalışmanın, toplumsal barışı ve evrensel kardeşliği sağlamak açısından önemli olduğu belirtilmiştir.
Hepimiz insanız birbirimizin kardeşiyiz

saygılarımla