Aslında seni seviyorum sevgili..Sen bana yaşama umudu verdinSeni seviyorum gibi basit bir cümlenin ardına sarılmak korkaklık...Sen benim dünyamsın...İçinde yaşadığım koca bir yaşamsın
O yüzden seni sevmiyorum...
Sana daha yüce bir söz söylemek isterdim
Kulağına fısıldayarak
Ama sen Cok uzaktasın...
Sen hep mutlu kal oralarda sevgili...
Bazen bana ne kadar değer verdiğini anlamak için
bana öylesine bakan gözlerini görebilmek için sana ihtiyacım olduğunu söyler çağırırdım seni.. Hep yanımda olurdun.. Böyle zamanlarda saçma sapan şeylerden söz eder boş konuşurdum.. Susarsam gideceğinden korkardım.
Evet her an yanımdaydın ama beni
sevdiğini hiç söylemedin.
Hep söylemek her şey değil dedin..
Bir umutla belki seversin diye düşündüm. Sen hiç bilmedin bunları.. Çoğu geceler Vazgeçmeye çalıştım Senden gözlerini düşünerek sabahladım..
Ve her sabah doğan güneşle sana
yeniden aşık oldum...
