Aşk Sana Benziyor Sevgili
İlk düşündüğüm sensin
İlk hissettiğim sen
Yerken içerken yutkunduğumsun
En tatlı anları yaşadığımsın
Kıskanmak istiyorum seni
Titresin istiyorum ellerim ayaklarım
Gözlerine bakamayayım
İki kelimeyi konuşamayayım
Aşk sana benziyor sevgili
O da çok güzel
O da içten içe sarıyor
Geldiğinde deli gibi
Gittiğinde yakıp yıkıyor
Sonsuzum ol zorla hayalleri
Zaman gibi gelip
Ömür gibi gitme
[
.
..
...
Sorarlar Derdin Ne Diye
Derdim sana doymaz doymaz inan
Bu Efkârın Bir Tarifi "Yar"
Kitaplara Sığmaz , Sığmaz İnan
..
Alma , Alma Ahımı
Yalanım yok , yok günahım yok ,
Gayrı Duy Figanımı
Benim "Sensi'Z'" Muradım Yok !!
Alma
Yalnız Yürüdüm , Yalnız Uyudum
Yalnız Kanadım Ve Bilmez İnan
Bu efkarın, bir tarifi yar
Kitaplara Sığmaz Sığmaz İnan
..
Alma , Alma Ahımı
Yalanım Yok Günahım Yok
Gayrı Duy Figanımı
Benim"Sensiz" Muradım Yok !! Alma
P
özledim seni sevgili
yüreğimde hüzünler kol geziyor bugün sevgili
matem karası yokluğunun vuruşunda ölüyorum
ben hiç böyle vurgun yemedim
ondan sevgine yenik böyle başı eğik duruyorum
ben hiç geceyi bu kadar zifiri görmedim
yolları bu kadar bitmez yürümedim
üşümeyi bu kadar sıcak hissetmedim
kanatlarımı hiç bu kadar kırık bilmedim
isyanım çıldırmadı hiç bu kadaraşk beni tanımadı bugünkü kadarsevdamın boynu bükülmedi yokluğunda olduğu kadartut yüreğimi senindir sevgili,
suskunluğum hiç bu kadar haykırmadı
benimle bana sensizlik hiç bukadar arkadaş olmadı
özlemin gibi hiç birşey yüreğimi yakmadı
bir çift cennet gözlere gözlerim hiç bukadar yanmadı
saatleri bile geçiremezken sensiz
günler yıl oldu bak zaman değersiz
benliğim ise sensiz bensiz
yürek pare pare oldu sevgili
olmuyor sensiz sevgili olmuyor
kan damlıyor içimin her damlası
sensizlikse hepten yürek yarası
özledim seni özledim seni sevgili
Ben Seni Böyle Sevdim İşte
Ben seni kocaman bir yürekle sevdim.
Gözlerim değil, yüreğimdi seni gören.
Sen damarlarımdaki kana karışıp, geldin oturdun yüreğime.
Bir başka yerde olamazdın zaten.
Sen, benim en değerli yerimde, yüreğimde olmalıydın...orada kalmalıydın.
Çok aşka ev sahipliği yapan bu yürek,
kez bu kadar kolay kabullendi seni.
Herhangi bir konuk değildin artık.
Bu yüzden ne ağırlama faslı vardı, ne de uğurlama.
O yüreğin gerçek sahibiydin.
Şimdi sonbahar, kışa giriyoruz ya...
Ben dört mevsim baharı yaşadım seninle.
Çiçek çiçek açtın yüreğimde.
Gökkuşağı zayıf kaldı, senin renklerin karşısında.
Taze bir yaprak gibi yeşildin.
Açelya idin pembeliğinle.
Üzerine çiğ taneleri düşmüş sarı güldün.
Kırmızıydın bir ateş gibi. Ve maviydin...
En çok bu renkle anmayı sevdim seni.
Denize tutkundum, denizi sensiz, seni de denizsiz düşünemedim.
Seni severken dünyayı da sevdim ben, insanları da...
Kendime bile dar gelirken,
İçinde herkese yer olan bir hayatın sahibiydim artık.
En kızgın,en tahammülsüz olduğum anlarda bile,
Seni düşünmek yetti bana.
İçimdeki sevinç yüzüme yansıdı, güldüm.
Beni öylesine güldüren senin sevgindi
Ve ben kaygısız, içten gülüşün ne demek olduğunu,
Nasıl güzel bir şey olduğunu anladım seninle...
Her şeye rağmen sevdim seni.
Güçlüydüm ve aşamayacağım hiçbir zorluk yoktu.
Koca bir kente, koca bir ülkeye kafa tutabilirdim.
Sen elimden tuttuğunda, patlamaya hazır bir volkan gibi hissederdim kendimi.
Menzil sendin ve ben o menzile ulaşmak için önüme çıkan her şeyi yok
edebilirdim.
Sana ulaşmamı engelleyecek her şeyi eritirdim, kül ederdim.
Sana ulaştığımdaysa sakin bir göle dönüşürdüm.
Ve o göle bir tek sen girebilirdin.
Sevdim ve hayrandım da...
Her halin çekti beni.
Duruşunu, uyumanı,gülmeni, kızmanı, şaşkınlığını, saflığını, kurnazlığını, çocukluğunu,olgunluğunu sevdim.
Sesini de sevdim suskunluğunu da.
Küçük oyunlarını, kaprislerini, sitemlerini, korkularını sevdim.
Seni ve o doyumsuz sevdanı, uçarı sevdanı anlatacak kelime bulamadım çoğu
zaman.
Sığmadın cümlelere ve hiçbir cümle seni
Yeterince tarif edecek kadar derin olmadı.
Seni severken yorulmadım. çünkü sen yaşam kaynağıydın.
Her gün yenilendim.
Seninle çoğaldım, büyüdüm.
Eksik kalan neyim varsa tamamladın.
Ölmeyecektim çünkü sen ölmezliğin ta kendisiydin.
Sevdim işte ötesi yok...