yırtıyor sessizliği kırmızı bir çığlık

iliklerime işliyor melankoli

ah! ...ağlıyor keman

gökkuşağını öpüyor güneş

beyazlar köpük köpük

azgın suları alıyor beni şelalenin

seni çağlıyor deli deli

kesiliyor derinlerden tenim

oflarım düşüyor karalara

kapanıp bir mağaraya

soyutluyorum kendimi dünyadan

sarılıyorum yalnızlığıma

orda cehennemi yaşıyor... cenneti arıyorum

dehlizlere iniyorum bacaklarında karıncanın

kasırgaya tutunup uçuyorum yıldızlara

hiçlikte... düşler aleminde, rüyalarda yaşıyorum

sonra, uyanıyorum bir masal ülkesinde





ah! .. şimdi bir deniz düşlüyorum

uzaklara karalarda göz kırpan

bir de deniz feneri

savrulan martılar

mavi sağanak... deli deli esen rüzgar

offf offf diye bağıran yalnızlığım

bir garip içim

ah..! sensi yoksunluk

gece damıttı acıyı

açtı 'kan çiçekleri'

adını yazdım gökyüzüne

karalarımda yıldızlar,

mavilerimde güneş  ö p t ü