Gittin,
bir tren garındaa
ömrümü rayların arasında götürdün
oturdum bir köşede
öylece ağladım,kahroldum
bir sessiz çığlığın yarayla buluşimasıydı gidişin
ardından gitme kal,gözlerin yaralarımın
tek merhemi diyemedim
arkanı dönüp giderken
hıçkırıklar düğümlendi boğazıma
kızdım,bağırdım,haykırdım,isyan ettim
yine de seni sevdiğimi söylemedim
dizlerim,ellerim,yüreğim paramparça şimdi
|