SUSKUNLUĞUN ÇIĞLIĞI
Hani öyle bir an vardır ki, içindekileri tüm dünyaya haykırmak istersin.
Sesin çıkmaz bir türlü. Kelimeler boğazına düğümlenir.
Susarsın. Yine içine gömersin tüm hislerini.
Suskunluğun kendini düşündüğünden değildir.
Haykırmak istediğin şeye verdiğin değerdir, boğazını düğümleyen.
O gün gelicek diye beklersin, usulca geçen zamanın farkına varmadan.
Sabrın dayanağı içindeki sırrına verdiğin değerdir.
Haykıracağın günlerin gelmesini beklersin hep kendince.
Ömründen azalan günlere aldırmadan ümid edersin o gün gelecek diye.
Masalın sonu mutluluk olucak diye çabalarsın.
Masal hiç bitmesin istersin, Masalın sonu, Ömrünün sonudur aslında.
Son nefesine kadar söyleyemediysen, Son nefesinde boğazın düğümlenir yine.
Şahadet getirerek vermek istersin son nefesini.
Ebedi alemde haykırma şansım olur belki diye sabredersin yine.
Sabrın sonu selamet diye beklersin. Sabredeyim ki kurtuluşa ereyim dersin.
Korkusuzca haykıracağın günlerin ümidiyle yanar tutuşursun